Dhimmi66: geen woorden maar dadels
Het is weer Ramadan dus een deel van Nederland schiet massaal in de kramp: ineens allemaal stress stress stress of de voorschriften en de protocollen wel worden nageleefd. We hebben het hier niet over de moslims zelf - die hebben over het algemeen schijt, eten en drinken lekker toch als de geloofsgenootjes niet kijken en vreten zichzelf des avonds helemaal vol - maar over de "progressieven" in Nederland. Die denken nog steeds dat moslims een soort heel exotische stam zijn waar je uiterst omzichtig en respectvol mee om moet gaan: nee, dat zijn geen Nederlanders, dat zijn een soort exoten in eigen land waar je af en toe naar op Safari mag. Dan mag je ze aanraken (behalve als je een vrouw bent en je komt een strenge tegen) en mag je je verbazen over hun rare gewoontes. Interviewen voor de krant en heel geforceerd mee in een kringetje zitten aan de dialoogtafel: diversiteit is immers prachtig, vooral als het awkward is. De uiterst witte hoogopgeleiden van D66 vinden het vooral prachtig, het afdalen naar de guitige moslimarbeiders met hun gekke pakkies en leuke moskeetjes. Geloof is immers uiterst stom en antiprogressief, behalve als het Mekkaans is, dan is het diversiteit en daartoe zijn wij hier op aard. Het krampachtige exotisme rond de ramadan van de deugbakra is bijna nog meer traditie geworden dan de profetorexia.30 dadels naar #moskeeën in het kader van de #Ramadan. Geen woorden, maar #dadels. #D66 voor een inclusieve samenleving #inclusie pic.twitter.com/2Gy6Kcsp4y
— D66 Helmond (@D66Helmond) May 26, 2017