Man man man. Muppetmoslimfeminist in de NRC
Weet je wat pas echt erg is in de kranten? De eindeloze stroom aan zingevingsstukjes waar de een na de andere religieuze mafklapper naar voren wordt gehaald. Lekker goedkoop natuurlijk: je hebt al snel vier paginae bullshit zonder dat je een correspondent naar Binnen-Ossetië hoeft te sturen, dus Vandermeersch c.s. doen niets anders dan niet al te intelligente 20-jarige tikgeitjes naar allerhande predikers en moslims in alle smaken te sturen. Nu dit weer: een interview met "moslimfeministe" Amina Wadud. Schreven we al over. Een bekeerling, natuurlijk.
Omdat het bij de kranten beleid is de islam van de moslims te redden, wordt zo'n vrouw niet tegengesproken: alles wordt met de zachte handschoentjes van fatsoen en respect behandeld, om het favoriete koestergeloof maar niet te kwetsen. Bekeerlingvrouwen worden immers altijd geframed als stoere, krachtige vrouwen die laten zien dat er ook nog een andere kant aan de islam zit dan de energydrinkjeugd uit de Schilderswijk die aan het onthoofden slaat ergens in een Syrische woestijn. Propaganda voor de goede zaak, meer is het niet. Geen wonder dus dat heel courantenland als vliegen op de stroop van de hersenspinsels van mevrouw Wadud afkomen. Groot stuk in de Trouw, nu weer een groot verhaal in de Vlaamse Meubelfolder.
De eerste paragraaf spreekt boekdelen: "De Afro-Amerikaanse moslimtheoloog ziet er net zo zelfverzekerd uit als ze klinkt: een zilveren knopje door haar neus, een hoofddoek over haar grijze dreadlocks gedrapeerd. En dan heeft ze ook nog dat onverschrokken en eigenwijs karakter, dat haar als islamitisch feminist goed van pas komt." Passen er meer veders in die bipsch?
En een bullshit dat het is! Mevrouw Wadud beweert met droge ogen dat de islam eigenlijk heel feministies was, maar dat het later door boze mannen helemaal verkeerd is geïnterpreteerd. Ik kwam tot de conclusie dat het nogal uitmaakt wie de tekst leest. Na de dood van profeet Mohammed, vrede zij met hem, hebben de lezingen van de Koran door mannen voor een patriarchale uitleg van de islam gezorgd, met genderongelijkheid als gevolg. Dat is de reden geweest dat ik me ging toeleggen op wat ik genderlezen noem, het interpreteren van de Koranverzen als vrouw. Eh, nee.Mohammed was, in de letterlijke zin van het woord, een patriarch. Het hoofd van een huishouden met een paar wijffies, een zwik slaven en een heleboel kamelen en ander groot- en kleinvee. Kon ie verder niks aan doen, want zo is koeltoer en zo ging het er aan toe, 13 eeuwen voor de uitvinding van de radio. Zijn Koraniek denken is niets anders dan een codificatie van de mores van zijn tijd: het mannetje is de baas, het vrouwtje baart en dochters zijn voor bruidsschat en kamelen verhandelbare handelswaar. Het islamitische denken was ingesteld op het overleven in een niet al te vriendelijk klimaat, waarin het bijeenhouden van hechte stamverbanden rond kostbare tribale rechten op handelsroutes, weides en waterbronnen, waarover continu werd geknokt. Dat heeft vanzelfsprekend tot zeer dwingende sociale mores geleid waarin de vrouwen beschermd moesten worden als een soort bezit: hence al die doekies, al die regels van voogdij en wat dies meer vrouwonvriendelijk zij. Moslimmannen mochten vier vrouwen, omdat er een tekort was aan moslimmeneren door de constante oorlogen waarin de Arabische stammen verkeerden.
Dat soort dingen zie je allemaal terug in de koran. Geeft verder niks en als moderne suikerfeestmoslim die eens per jaar met opa naar de moskee gaat hoef je verder ook niet zoveel met die historische bagage. Wat wél ernstig is, is de poging van Wadud en andere clowneske (bekeer)praatbaarden om de Koran dusdanig te herinterpreteren dat het ineens wel een verlicht en feministies document is. Dat is het gewoon niet. Wat ook heel erg is, is dat zo'n kritiekloze Yasmina Aboutaleb dit soort ahistorische religekte neerzet als iets stoers, krachtigs en iets wat als voorbeeld kan dienen voor de Nedermoslimae. Natuurlijk is het helemaal erg dat Petertje Vandermeersch het voorheen deftige liberale avondblad vervuilt met dit soort trieste mengelmoesjes van Libelle-interviews en een nieuw soort kruiperigheid ten opzichte van voormiddeleeuws religieus gelul, maar die man is natuurlijk al helemaal niet meer te redden. Goed, de profeet lacht weer in zijn patriarchale vuistje. Die gekke 21e eeuws Hollanders toch!