Ziedaar. De walgelijke journalistieke mores van @NRC Handelsblad in twee tweets
Zo zijn dus de manieren, bij de Vlaamse meubelfolder voor fatsoensmensen. Liegen, bedriegen en doelbewust de feiten verzwijgen, zelfs als de ondervraagde 'mediajurist' zulks "met klem" vraagt te vermelden. Weet u wie trouwens wel een seksistische vrouwenvernederaar was? Hint. Hij werkte bij NRC.
Inderdaad! NRC-hoofdredacteur Henk Hofland. Journalist van de Eeuw en naamgever van De Tegel.
Vrouwen ook welkom
NRC Handelsblad heeft zich in vele opzichten aangepast aan de eisen des tijds. Om te beginnen heeft het feminisme zijn schaduwen geworpen over de redactielokalen. Het is een nieuw verschijnsel in het liberale journalistieke milieu. Was een redactrice van de oude NRC al een witte raaf, ten burele van het Handelsblad werden vrouwen slechts aangetroffen als zij hun alimentatiegelden kwamen ophalen. Hofland [toen nog hoofdredacteur van het Handelsblad, noot] had zijn reserves jegens vrouwelijke journalisten tot principe verheven. Daarvoor had hij drie redenen: a. het geeft gesodemieter met de redacteuren onderling; b. ik weet niet of ik mij zelf in de hand houd; c. éénmaal in de maand moeten zij over het bolletje worden geaaid. Spoor [destijds hoofdredacteur van NRC Handelsblad, noot] voert, gezien de overkill aan mooie meiden op de huidige redactie, in deze een geheel afwijkende strategie. Mijn ervaring is, zegt hij, dat er veel meer gelazer komt met de secretaresses en de dames van de afdeling documentatie. Martin van Amerongen, Een portret van NRC Handelsblad, kwaliteitskrant van Nederland, in: Vrij Nederland 23 december 1978.
Gevonden in Testament van de Pers, een kloek zeshonderd pagina's tellend standaardwerk over de doodsreutel van de dode-bomen-media.