achtergrond

Geenstijl

login

word lid

nachtmodus

tip redactie

zoeken

Nederland Regelland. Pluktuin Piet weggejorist

Ja dit is kut voor Marcel Steeman, de best wel woke D66-wethouder in Castricum die de niet ongrappige webzijde eerlijkeverpakkingen.tumblr.com bij elkaar tikte. Die is namelijk gebeld door RTVNH over de Pluktuin van Piet. Piet is al vijf jaar arbeidsongeschikt en om toch iets om handen te hebben houdt hij een prachtige pluktuin bij, waar mensen zelf een boeketje kunnen plukken. Piet van de straat, mensen blij met een bloemetje, everybody wins, zou je zeggen. Maar ja. Piet heeft Iets Heel Erg Verschrikkelijks gedaan. Hij heeft op zijn eigen land een schuurtje gebouwd. MAG NIET! Kom er maar in Marcel Steeman, met je D66-quote. "Het klinkt lullig maar regels zijn regels. Wij hebben een verzoek binnengekregen om te handhaven en de bebouwing is illegaal. En daarom moeten we optreden. Als hij het mag, dan mogen anderen het ook en dat is niet de bedoeling." Dit is hoe regels van middel in een doel veranderen en daarmee de Pluktuin van Piet kapot wordt gemaakt. Want als Piet geen schuurtje heeft om uit de wind een bakje koffie in te drinken, dan hoeft het allemaal niet meer voor Piet. "Ik heb geen subsidie aangevraagd als herintreder. Ik heb het allemaal zelf opgebouwd, dus eigenlijk zouden ze daar heel blij mee moeten zijn. Ik begrijp het ook niet goed. Er zijn regels, maar ze kunnen ook een uitzondering maken. Ik ben zo meteen weer veroordeeld tot liggen op de bank." Gaaf land.
UPDATE: Wederhoor. Wehouder Marcel in de mail. Regels zijn nog steeds regels dus. Oordeelt u zelf na de 'lees verder'.
Smile, ik sta weer eens op GeenStijl. Even voor de broodnodige nuance die wegens veel te lang was gesneuveld in het kek geknipte TV-item op RTVNH: De gemeente Castricum ziet de pluktuin het liefst niet vertrekken. De handhavingsbrief die door de gemeente is gestuurd is ook niet bedoeld om de gehele pluktuin te verwijderen. De heer Liefting heeft naar aanleiding van het voornemen tot handhaving over te gaan nu een mogelijkheid een niet-legale situatie te legaliseren, alleen de bebouwing op het perceel is –ook na lang onderzoek- niet legaliseerbaar wegens de ligging in open buitengebied. Er zijn, volgens de gemeente, andere mogelijkheden om de pluktuin voort te zetten zonder de nu aanwezige niet-legale bebouwing, maar daarover bestaat op dit moment nog een meningsverschil met de heer Liefting. Zuiver juridisch: er is een voornemen tot last onder dwangsom gestuurd, wat betekent dat er na verloop van de begunstigingstermijn van 3 maanden gevraagd is de bebouwing te verwijderen. Het is niet zo dat er daadwerkelijk een dwangsom verbeurd wordt na verloop van die termijn. Als de termijn verlopen is zonder dat de schuren zijn verwijderd en zonder dat er een andere oplossing is gekomen kan er een last onder dwangsom opgelegd worden die (dan pas) inhoudt dat er een termijn wordt gegeven waarna er daadwerkelijk een dwangsom betaald moet worden. Wel is er uitdrukkelijk gevraagd een zienswijze in te dienen, zodat er verder gesproken kan worden over deze casus. Een schets van wat er aan de hand is: zowel de pluktuin zelf als de bebouwing op het perceel is in strijd met het bestemmingsplan en langlopend beleid van de gemeente Castricum over het open buitengebied, onder meer vastgelegd in de kadernota Buitengebied en een gebiedsspecifiek Beeldkwaliteitsplan uit 2010, waarin dit gebied beschreven is. Voor de bebouwing is ook geen vergunning verleend. In 2012 is al eens een vergunning gevraagd voor een schuur op dit perceel, maar die is geweigerd wegens het beleid van de gemeente Castricum om geen bebouwing toe te staan in het open buitengebied en de strijdigheid met het bestemmingsplan. Die weigering is zelfs nog bij de rechter geweest, maar ook de rechter oordeelde dat de gemeente Castricum de vergunning voor die schuur terecht kon weigeren. Door de overburen is al diverse malen (!) een handhavingsverzoek gedaan. Dat komt voor uit het feit dat de overburen (‘de villabewoners’) een vergunning voor een woning hebben gevraagd, die vergunning in eerste instantie verleend is door de gemeente, nog voordat die vergunning onherroepelijk werd de woning al gebouwd is (voor eigen rekening en risico van de bouwers), maar de vergunning vanwege bezwaren van Liefting het uiteindelijk niet heeft gehaald en onderuit is gegaan bij de Raad van State. Er is dus geen vergunning voor de al gebouwde woning en ook Liefting heeft verzocht om handhaving. Ofwel: verzoeken om handhaving over en weer, waar steeds door de gemeente is gezegd: wij proberen te bemiddelen, er op een nette manier uit te komen en de beide partijen weer aan tafel te krijgen. Helaas, ondanks bijzonder veel inzet, is dat op niets uitgelopen. Uiteindelijk is er een handhavingsverzoek én ingebrekestelling gestuurd naar college met de gemeenteraad in de cc en kon dat verzoek niet meer genegeerd worden. Wat er nu is gevraagd is aan Liefting is om een goede legaliseringsvraag te doen voor de pluktuin zelf. Die is namelijk gewenst en vergunbaar (zelfs inclusief kleinschalige horeca), mits er –onder andere- een goede oplossing wordt gevonden voor het parkeren. Er zijn, volgens de gemeente, mogelijkheden om een schuilgelegenheid, opslag en uitgifte van dranken te organiseren zonder permanente bebouwing en er zijn stukken grond en schuren in de omgeving waar wél gebruik gemaakt van kan worden voor opslag of kassen. De heer Liefting heeft al jarenlang de mogelijkheid gehad om het op een andere manier te regelen, maar ook dat is, helaas, tot op heden niet gelukt. Een gedoogconstructie is inmiddels ook niet meer aan de orde. De onderlinge verhoudingen in de buurt zijn dusdanig dat er rekening gehouden moet worden dat alle besluiten van het college tot bezwaar en wellicht een gang naar de rechter zullen leiden. Dat betekent dus ook dat die besluiten een volledige gerechtelijke toets moeten kunnen doorstaan en er dus niet zonder meer dingen ‘door de vingers gezien’ kunnen worden. Oftewel: de gemeente Castricum wordt door de onderlinge verhoudingen min of meer gedwongen vrij streng op de letter te zijn. Overigens loopt er ook een legaliseringsvraag voor de woning aan de overzijde, naar aanleiding van dit hele verhaal. Voor die woning is vooralsnog ook geen vergunning, ook daar moet een procedure gevoerd worden om te bezien of er alsnog een vergunning verleend kan worden. Ook daar is de gemeente streng op de letter, vanwege de onderlinge verhoudingen. Ik begrijp dat dit een heel lang en heel genuanceerd verhaal is, maar de manier waarop het nu zwart/wit in de pers is verschenen maakt de gecompliceerdheid van het dossier niet duidelijk. Er is een heel zorgvuldige brief gestuurd, waarin heel duidelijk is aangegeven wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn. *mic drop*, Marcel –best wel woke- Steeman

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.