Geenstijl

Een aantal jaren terug kreeg ik dankzij een anonieme bron een uniek kijkje in het opleidingstraject van de PVV. Voor een eenmanspartij ging Geert Wilders niet over één nacht ijs, zo bleek. Helemaal feilloos werkte het systeem ook niet, uiteindelijk bleken er in 2010 toch flink wat rotte appels in de mand te zitten zoals De Pornobaron en De Brievenbuspisser. In diezelfde periode volgen ook nog wat afsplitsingen. Na de verkiezingen van 2012 bleef de schade beperkt tot 3 afsplitsers. En sinds afgelopen maand is de PVV de tweede partij van het land. Zeg nooit nooit maar wie een blik op de Kamerlijst werpt, ziet zoveel gelouterde PVV-veteranen dat de kans klein is dat gebeurtenissen zoals in 2010 zich zullen herhalen.

Sinds 2006 is Wilders met zijn PVV ontegenzeggelijk electoraal aan de weg aan het timmeren wat hem zetels opleverde niet alleen in de Tweede Kamer maar ook op provinciaal niveau, de gemeenten Almere en Den Haag en in het Europees Parlement. En na 11 jaar is de PVV nu dus de tweede partij van het land. Ter vergelijking, D66 bezette in 1977 – toen net zoals de PVV nu 11 jaar actief in de Tweede Kamer – 8 zetels. En nu wil Wilders serieus werk maken van de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar. In iedere provincie zetels in tien gemeenteraden winnen is het doel. En zaterdag werd duidelijk dat Rotterdam een heuse battleground gaat worden. Wilders wilde al eerder meedoen in de Maasstad maar zag daar toen vanaf omdat hij niet de juiste kandidaten wist te vinden en zijn achterban daarom het advies gaf op Leefbaar Rotterdam te stemmen. Maar sinds zaterdag weten we dat de PVV’er van Fortuynstad Wildersstad wil gaan maken. Na de Nationale Vergaderzaal, Europa en de provincies volgen nu dus de gemeenteraden. De stap daarna: bestuursverantwoordelijkheid nemen in die gemeenten. Ter vergelijking, de SP leverde in 2014 voor het eerst tientallen wethouders niet alleen in de grote steden maar ook in veel middelgrote gemeenten. De SP zit 23 jaar in de Tweede Kamer, meer dan het dubbele dan de PVV. Tegenstanders zullen het niet leuk vinden en partijleider/controlfreak Geert Wilders zal er ongetwijfeld slapeloze nachten van hebben maar er is maar één conclusie mogelijk: de PVV is op de interne partijstructuur na bezig een volwassen partij te worden. Het zou zo maar kunnen dat de afgelopen jaren slechts een vingeroefening bleken en het werkelijke concert pas op woensdag 21 maart 2018 losbarst. Of om die andere prominente PVV’er (in een heel andere kwestie maar toch) te citeren: “You ain’t seen nothing yet!”