Geenstijl

PVV-leider Geert Wilders is volgens de Haagse rechtbank schuldig aan het aanzetten tot discriminatie en groepsbelediging, niet tot het aanzetten tot haat. Hij krijgt geen straf. Hoofddoel van het strafproces was de beantwoording van de vraag of Wilders zich schuldig heeft gemaakt aan deze strafbare feiten. De rechter: “Met dit vonnis is die vraag beantwoord en daarmee is de in ons rechtsstelsel voor iedereen geldende norm bevestigd: je kunt niet met een beroep op de vrijheid van meningsuiting groepen beledigen of aanzetten tot discriminatie. Dat geldt ook voor een politicus.” Wilders gaat uiteraard in hoger beroep. Los van de door zijn advocaat ingebrachte principiële bezwaren is zo’n vervolg publicitair zeer gunstig voor de PVV’er. Als dat hoger beroep tijdens de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen plaatsvindt levert dat onbetaalbare publiciteit voor de PVV op, daar komt geen partij overheen. Ondertussen is iedereen en z’n oude moer die op veroordeling hoopte boos: want Wilders heeft gemene dingen over zijn rechters gezegd (Na de uitspraak volgde naast een video ook een Trumpiaanse twitterrant). En daarmee zou hij de rechtstaat dan wel rechterlijke macht ondermijnen, luidt het verwijt. Uiteraard, het is niet zo netjes qua scheiding der machten. Maar het is geen nieuws.

Wilders heeft in ieder geval sinds eind 2005 de rechterlijke macht in het vizier. In november dat jaar sprak het gerechtshof in Den Haag de Nederlandse terrorist Samir Azzouz in hoger beroep vrij van het beramen van een moordaanslag, hoewel de rechters wel zijn terroristische intenties erkenden. Wilders had stevige kritiek op die uitspraak, net zoals VVD en CDA (Azzouz werd overigens later wel veroordeeld). Toenmalig minister van Justitie Piet Hein Donner gaf de eenpitter en VVD en CDA een veeg uit de pan. "Een rechter doet wat hij moet doen. Die kijkt of de wetgever iets heeft verboden of niet", zei de bewindsman destijds in Buitenhof. Een paar maanden later – maart 2006 - werden Hofstadgroepleden Jason Walters en Ismail Akhnikh veroordeeld. Wilders vond de straffen voor de terroristen te laag. Hij noemde het ‘de rechtspraak van een bananenrepubliek: zeer kwalijk en onaanvaardbaar’. Bovendien hekelde hij het ‘onaanvaardbaar hoge D66-gehalte van de rechters’. Zie daar de oorsprong van de term D66-rechters die tot op de dag van vandaag door PVV'ers wordt gebezigd. Dit alles is dus ruim tien jaar geleden, niets nieuws onder de zon dus. Wat wél interessant is, is dat komende week een initiatiefwetsvoorstel van VNL’er Joram van Klaveren in de Tweede Kamer behandeld wordt. Dat voorziet in het schrappen van artikel 137c van het Wetboek van Strafrecht (groepsbelediging) en op verkorting van artikel 137d: de strafbaarstelling van aanzetten tot haat en aanzetten tot discriminatie. De details legt Van Klaveren hier zelf uit. Aardige van dat voorstel is dat het een oud idee van de PVV zelf is. De initiatiefwet werd in 2012 ingediend, een jaar later gaf de Raad van State een reactie en sindsdien gebeurde er niets meer. Totdat Van Klaveren als VNL’er het in 2014 nieuw leven inblies. Een historie beschreven door NRC’s Tom-Jan Meeus die u hier voor nog geen drie dubbeltjes op de kop tikt. Dat Wilders kritiek heeft op de rechterlijke macht is dus geen nieuws, dat heeft hij al tien jaar. Het pikante van Wilders’ felle reactie op de uitspraak is dus dat de PVV het zélf liet liggen om als medewetgever daadwerkelijk iets te veranderen in het Wetboek van Strafrecht: De Artikelen Waaronder Hij Nu Veroordeeld Is. PS. Wie ook nog niet klaar is met de uitspraak is de Raad van Marokkaanse Moskeeën: Hun advocaat Lucien Nix vindt het maar nix dat er geen schadevergoedingen door Wilders betaald hoeven te worden. Hij overweegt daarom een civiele procedure aan te spannen.