Eindelijk succes voor Lijkenpikker Pia en haar consultantstrawanten van D66: de zorg is weer een stukje efficiënter en beter ingericht op spreadsheets in plaats van bedsheets, want orgaandonatie is nu ja tenzij in plaats van nee tenzij. Leuk voor de bruine schoenen in lease-Audi's die de zorg "goedkoper" en "efficiënter" willen maken, maar nogal een hel voor de mensen om en aan het bed, zoals assistant professor in clinical ethics dr. Erwin Kompanje (al 36 jaar betrokken bij ethische vragen rond donatiekwesties) betoogt op zijn blog. De stukjes mens worden namelijk meestal niet uit dode mensen gesneden, maar uit nog halflevende hersendoden. Het gaat dus vaak jonge mensen met veel dierbaren die bijvoorbeeld onzachtzinnig in aanraking zijn gekomen met een tram. Hele pijnlijke gesprekken dus, die nu mogelijk automagisch veranderen van "nee heb je, ja kun je krijgen" in "okee, genoeg getreurd, wilt u even aan de kant? We hebben een niertje nodig". Het systeem heeft immers al een keuze gemaakt: bij geen bezwaar is het snijden. Tot zover de ongenuanceerde en stijlloze samenvatting van het stuk, maar leest u vooral verder op Kompanje's moetlees blog: "[Deze wet] is het dehumaniseren van stervende patiënten tot een verzameling van bruikbare organen waar we gewoon over kunnen beschikken. Verbijsterend vind ik dit en ik weet echt wel waar ik over praat."