Vroeger, heel vroeger, toen Amsterdam nog van de Amsterdammers was, de stranden nog niet uitkeken op windmolenparken en een campingvakantie voor de meeste Nederlanders het hoogst haalbare. Toen had je zoiets als "sociaaldemocratie" en dat was het hoogste ideaal voor de samenleving. De Partij van de Arbeid, die had je toen nog, was de vertolker van dat prachtige ideaal, waarin vrijheid, gelijkheid en broederschap werden bereikt middels subsidie, belastingheffing en... blote tieten! Blote tieten op het strand, blote tieten op de camping, blote tieten in je achtertuin, op je Amsterdamse dakterras, op een bootje op de grachten of gewoon lekker in het stadspark tussen de spelende kinderen. Overal blote tieten. Blote piemels waren trouwens ook niet raar in het strand- en straatbeeld, of op de camping. Mooi was die tijd. Er was zelfs een woord voor het verschijnsel, een woord dat nu enorm in onbruik is geraakt, en dat woord was "vrijzinnigheid". Mooi woord hè? Eddy Terstall, genezen van de PvdA maar nog altijd fervent en fundamenteel verdediger van het sociaaldemocratische ideaal waar die partij allang niet meer voor staat, heeft er zijn verzuchtingen over. Als filmmaker in het land van de vrijzinnige film, bracht hij talloze tieten, tietjes, voorbipsen en achterwerken in beeld. En zijn heimwee naar de jaren '70 schrijft hij in een populair blaadje uit die tijd (dat nu nog steeds schijnt te bestaan). Delen we even. Want vrijzinnigheid, dat lijkt ons ook wel wat. Eddy: "Geen taboe op menselijke lichamen maar beleefde achting ervoor. Petje af dus voor de schoonheid van de menselijke vormen en evenveel achting voor de kwetsbaarheid, de onvolkomenheden en de inwerking van de tand des tijds op het lichaam. Wederzijds vertrouwen tussen de seksen. De vrouw geen stuk vlees, de man geen hitsige holbewoner. Gewoon weer de soepele wereld. [...] Tussen hopelijk weer steeds meer en zo veel mogelijk vrouwenborsten. Gebruinde mooie, minder mooie, hangende en wiebelende oude en jonge knusse gezellige vrouwenborsten. Zinnelijke en onschuldige vrouwenborsten. Veilige vrije vrouwenborsten. Zoveel dat het niemand meer op valt.
Dat het weer gewoon borsten zijn. Stukjes mens. En geen steen des aanstoots. En manboobs mogen we niet te vergeten. Vergeet vooral de manboobs niet."
