Geenstijl

Het was een onduidelijke primeur van de Duitse ARD afgelopen week. Uit een vertrouwelijk antwoord op Duitse Kamervragen zou blijken dat Turkije een ‘steunpilaar voor militante islamitische groeperingen’ is. Letterlijk werden Hamas en de Egyptische Moslimbroederschap genoemd. Dat is weinig opmerkelijk, Erdogan heeft er namelijk nooit een geheim van gemaakt Hamas als onderdeel van de oplossing te zien van het Midden-Oosten conflict. Tegelijkertijd heeft Ankara na lange onderhandelingen deze week de banden met Israël aangehaald die danig bekoeld waren nadat zes jaar geleden tien Turken werden neergeschoten die probeerden de Gaza-blokkade te doorbreken. Daarnaast heeft Erdogan herhaaldelijk het afzetten van de Egyptische Moslimbroederschap president Morsi veroordeeld. Van welke militante islamitische groeperingen Erdogan dan nog meer de ‘peetvader’ (dixit verschillende Duitse media) is blijft in het midden. Jammer, want dat is juist de hele crux. Al jaren doen de verhalen de ronde dat Turkse overheidsfunctionarissen en zelfs krachten binnen de hoogste leiding van het land banden hebben met ISIS. Keer op keer verschijnen er in internationale media artikelen over wapenleveranties, oliehandel en ISIS-strijders met Turkse paspoorten. Keer op keer ook worden in het Nederlandse parlement vragen gesteld en telkenmale komt minister van Buitenlandse Zaken Bert Koenders met hetzelfde antwoord: We weten het niet, kunnen het niet controleren en de Turk zegt dat er niets aan de hand is.

Ook deze week kreeg Koenders weer setjes Kamervragen van VVD, PvdA en ChristenUnie. En de antwoorden zijn voorspelbaar, namelijk zoals hierboven beschreven: De standpunten van Erdogan over Hamas en de Egyptische Moslimbroederschap zijn bekend, hoe dat met die overige militante islamitische groeperingen zit weten we niet. Wellicht tijd dan andere partijen eens gaan breken met deze voorspelbare vragen en direct naar de kern gaan. Dat vertrouwelijke antwoord op Duitse Kamervragen is namelijk gebaseerd op observaties van de Bundesnachrichtendienst (BND), de Duitse geheime dienst die zich bezighoudt met informatievergaring in het buitenland (Leuke Google-tip in dezen: Het is zondagmiddag dus u heeft de tijd. Tik eens in Reinhard Gehlen, Abteilung Fremde Heere Ost en Wehrmacht. De BND heeft een razend interessante ontstaansgeschiedenis!). Nederlandse parlementariërs moeten dus geen verhaal halen bij Koenders maar bij chef inlichtingendiensten Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken (of wegens hartmalheur bij zijn vervangend collega Stef Blok). Want die tien Duitse vertrouwelijke A4’tjes komen niet van het Duitse Ministerie van Buitenlandse Zaken maar van de Duitse inlichtingendienst. Het gaat hier over intelligence en niet diplomatie. Reden ook waarom de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Steinmeier en die van Binnenlandse Zaken De Maizière nu rotzooi met elkaar hebben. Steinmeier was niet bekend met het document en neemt afstand, onder de verantwoordelijkheid van De Maizière werd het vertrouwelijk naar de Bondsdag gestuurd. Belangrijker: moedige Nederlandse militairen hebben de afgelopen tijd aan de grens met Turkije en Syrië gediend in het kader van de Patriot-missie, het Koninklijk luchtwapen voerde met gevaar voor eigen leven bombardementen uit boven Irak en Syrië. Daarom is het van zwaarwegend belang dat Berlijn de informatie over Erdogan en steun aan die tot nog toe onbekende militante islamitische groeperingen met Nederland deelt. Kamerfracties die die vraag niet durven te stellen aan de juiste minister spelen toneel en laden bovendien de verdenking op zich de vluchtelingendeal, de visa-overeenkomst en het overmaken van miljoenen euro’s belastinggeld naar Ankara belangrijker te vinden dan waarheidsvinding inzake de ware aard van het Erdogan-regime. Een zeer bedenkelijke gang van zaken.