Een boerka is een gestoffeerde lijfstraf
In Nederland mag je dragen wat je wilt. Minirokken, afritsbroeken, witte leggings, klassieke klederdracht en van die aanstellerige vergieten op je kop. Dus ook djellaba's met witte sportsokken in sandalen, hijabs en natuurlijk hoofddoekjes. Er zijn maar een paar uitzonderingen, eigenlijk. Geen petjes in de klas want de leerkracht wil je gezicht zien, geen gezichtsbedekkende kleding in een publieke functie en liefst ook even je helm afzetten voor je een tankstation binnen loopt, anders raakt de kassier misschien in paniek. Verder kan alles. Ook boerka's. Zelfs boerka's. En boerkini's, de badkledinghype van deze zomer (maar dan anders). Een paar Franse stranden verbieden het badpak van de bidmatbrigade, omdat de kille zomermode associaties met extremisme zou oproepen. En hup, het regent woedende (wijven-) columns in alle dagbladen en deugbodes. Blanke mannen mogen zich niet met de feminisering van woestijnvrouwtjes bemoeien dit, boerkinihaat = islamofobie dat, en de vrouw maakt Allahverdomme zelf wel uit waar ze in zwemt want het is ook niet alsof iedereen & z'n starende echtgenoot zit te wachten op overdadig naakte lillende glimlijven van vette Westerse wijven op de stranden van Noordwijk en Renesse.
De boerkinirel volgt uit een boerka-discussie die al jaren in verschillende windkrachten door onstuimig opinieland waait. Wel verbieden, want asociale achterlijkheid waardoor vrouwen gereduceerd worden tot wandelende wildkampeerders die aan het zicht van de medemens worden onttrokken, niet kunnen participeren in de samenleving en dus (moedwillig) hun maatschappelijke plichten ontduiken - terwijl ze wel alle rechten (lees: uitkeringen, toeslagen en zorg) genieten die de verzorgingsstaat hen te bieden heeft. Of toch niet verbieden, want vrij land, vrijheid van godsdienst en anders komen die arme pinguïns helemaal nooit meer buiten.
Voor allebei de kanten is wat te zeggen. Vooral de vrijheid van een vrij land om mensen vrij te laten om binnen de vrijheid van levensovertuiging vrijelijk te dragen wat ze willen, is een heel zwaarwegend argument. Behalve dat het in het geval van de boerka niet klopt, linksom noch rechtsom.
Het dragen van de streng-religieus goedgekeurde vrouwenverpakkingen heeft vaak, of meestal, niets met vrijheid te maken. Voor veel moslimvrouwen is het inpakken of binnen blijven, want ongesluierd de deur uit is de woede van de man en minachting van de islamitische gemeenschap opwekken. Dat geeft alleen maar gezeik in de moskee - voor de man, die dat vervolgens thuis weer afreageert. Het gewaad is dus geen keuzevrijheid, het is een fysieke en mentale beperking. Een hijab is een soort enkelband: draagsters mogen wel buiten komen, maar ze staan toch onder permanent toezicht. De overtreffende trap, een boerka, is een gestoffeerde lijfstraf.
Degenen die zich wel uit vrije wil in zo'n islamitische stoffering rollen, doen dat vanuit inherente indoctrinatie binnen een beperkt wereldbeeld, waarbinnen het eigen geloof en de eigen cultuur boven elke twijfel en kritiek verheven zijn. Moslimvrouwen die zich vervolgens beklagen over (westerse, seculiere) bevraging van buitenaf over hun kledingkeuze, gedragen zich vaak nogal kinderachtig. Als een meisje dat zichzelf mokkend in haar slaapkamer heeft opgesloten en zich dan door de gesloten deur heen met gesmoorde stem gaat zitten beklagen dat niemand met ze wil spelen. 'Hullie schuld!' Zie ook de foto boven dit topic. Ook hieruit volgt een vorm van onvrijheid: vrouwen in boerka ontnemen aan ánderen de vrijheid om hen tegemoet te treden, contact met ze te leggen of samen een open gemeenschap te vormen. Boerka's werpen een fysieke barrière voor intermenselijk contact op en zijn daarmee vrijheidsbeperkend, óók als de draagster zichzelf uit eigen beweging in zo'n asociale slaapzak heeft gerold. Het is een zelfgekozen dehumanisering in de openbare ruimte, om de kuffar en hun zonden op veilige afstand te houden. Om nog maar te zwijgen van hun moedwillige sabotage van deelname aan de arbeidsmarkt.
De burgemeester van Cannes heeft dus gelijk: een boerkini is inderdaad een uiting van extremisme. Religieuze doctrine en dogma liggen er, net als bij de boerka, aan ten grondslag, vanuit een patriarchale religie die onmiskenbaar en ontegenzeggelijk misogyn van aard is. De enige wereldreligie, bovendien, die krachten losmaakt en fanatieke volgers heeft die met nietsontziend geweld willen strijden tegen alles en iedereen die hun religie niet deelt, omdat deze volgers zich verheven voelen boven elke niet-islamitische overtuiging, staatsvorm, wetenschap of redevoering die hun gedachtegoed kan corrumperen. Ook daarin dienen de boerka en de hijab (en dientengevolge ook de boerkini) een specifiek islamitisch doel, zo ontwaren wij in Koran vers 33:59: "O Profeet, zeg tot jouw echtgenotes en tot jouw dochters en tot de vrouwen van de gelovigen dat zij hun overkleden (Djilbaab) over zich heen laten hangen. Op die manier is het gemakkelijker om hen te herkennen en worden zij niet lastig gevallen." (h/t @ Holman) Impliciet staat hier dus dat vrouwen die géén islamitisch gewaad dragen, wel kunnen of mogen worden lastig gevallen. De islamitische klederdracht beschermt vrouwen tegen moslims die van zins zijn om ongelovigen of andersdenken te belagen.
In grote delen van Europa zwelt de discussie aan over hoe tolerant het westen moet zijn voor intolerantie - met name de intolerantie van de islam. Boerka's zijn fysieke uitingen van intolerantie (in tegenstelling tot, zoals Aleid Truijens deze week in de Azaanbode nog mank probeerde te vergelijken, een broodje falafel). Het zou wel eens een goed moment kunnen zijn voor een verbod. Tot hier, en niet verder met die gesloten islamitische afzondering binnen open samenlevingen. Het is onderhand wel eens een keer tijd dat zíj zich een keertje aan óns aanpassen in plaats van andersom - al valt te vrezen dat je hiermee alleen maar des te sterker aantoont dat 'zij' helemaal niet van zins zijn om zich aan te passen aan wie dan ook. Je hoeft de vrolijke foto's van vrije vrouwen in Iran en Afghanistan uit de jaren '70 maar naast die van de verpakte moekes uit het heden te leggen om te weten dat ook hier die boerkini's echt niet vanzelf uit zullen gaan - zeker niet om plaats te maken voor een itsy bitsy teenie weenie yellow polkadot bikini in Westerse snit.
Maar wat als de gevangen vrouwtjes van Allah door zo'n verbod niet meer buiten mogen komen? Nou. Misschien dat de krom redenerende "feministen" en overige identiteitspleiters en socialegelijkheidsridders in de kranten zich dan eens af gaan vragen waarom zoveel moslima's binnen opgesloten zitten, en hoe ze dáár iets voor kunnen doen, in plaats van zich steeds maar weer te beklagen over de "dader" die het niet is: de seculiere, liberale Westerse samenleving en de vrouwenrechten die daarbinnen als voorwaarde voor vrijheid en gelijkwaardigheid zijn opgesteld.
Nog belangrijker: Misschien dat de opgehokte moslima's zich met een belofte van fysieke, geestelijke en sociale vrijheid dan eindelijk eens tegen hun repressieve man, regressieve gemeenschap of intellectueel armoedige religie gaan verzetten, in plaats van tegen de Westerse kritiek en scheve blikken waar ze buiten tegenaan lopen. Want als er niemand meer is om de deflecterende schuldvinger naar te wijzen dan alleen degene waarmee ze in één ruimte opgesloten zitten (en zijn boek), dan gaan ze misschien ten langen leste eens naar de échte schuldigen wijzen: de strenge moslimmannen die hun eigen religieuze regels zodanig interpreteren, dat er voor hun vrouwen nauwelijks rechten, persoonlijke vrijheden of ontwikkelingsmogelijkheden zijn.
Ware tolerantie is niets anders dan mensen hun eigen bevrijding gunnen. Ook al ontkom je daarmee niet aan de ironie van een verbod op de boerka.
Am Ende steht die Finsternis pic.twitter.com/3oc0iOfc8k
— Ismail Tipi (@Ismailtipi) August 14, 2016