Je verwacht het niet: de stellingdametjes van het internationale zeikfeminisme hebben weer wat
gevonden om op te kankeren. Dit keer is skiën aan de beurt: want een beetje stoer van een berg
afroetsjen is natuurlijk vet mannelijk en alles wat mannen leuk vinden MAGNIET van de feminazii, want daar worden ze onzeker van. Beetje met chipskruimels in je borsthaar bierdrinken en voetbal kijken is kwets, net als stoer doen voor je maten door een zwarte piste af te gaan die eigenlijk te moeilijk is. Kost een gipsvlucht, maar het is wel vet kicke. Bovendien is skiën helegaar geen
gender issue, maar veeleer een gevalletje klassenmaatschappij. Vroeger was skiën immers het voorrecht voor de upper class, die het zich kon veroorloven om met de Rolls naar Zwitserland te rijden voor een weekje St. Moritz. Tijdens het Wirtschaftswunder van de 20e eeuw werd de wintersport ineens ook betaalbaar voor de vertegenwoordiger in encyclopediën of de boekhouder; horden
Spießbürger overspoelden de piste. Tegenwoordig is door de touringcar en de all inclusive het nobele sneeuwglijden zelfs bereikbaar voor het kleautjesvolk, met navenante gevolgen voor het milieu en het peil van de beschaving. Als u ooit om een uur of twee door een après-ski bar heeft rondgedoold in een oord dat op de kaart van Gogo Tours staat, dan weet u dat
het einde van de Westerse hegemonie op het culturele vlak nabij is. Nee, de Nederlander is nu feilloos op klasse te schatten als men weet in welk oord hij de latten onderbindt: Lech, of toch "Valtho"?
