Stukje tijdsgeest, voor u geknipt en geplakt van de Facebookpagina van Politie Walcheren: Onder schot Het was een redelijk rustige middagdienst. We hadden dienst op de 11.03. De noodhulpauto voor de gemeente Veere. We waren net op het bureau voor de maaltijd toen de meldkamer ons opriep. "11.03, wilt u gaan naar een lokatie aan de Zeedijk te Westkapelle. Aldaar is een man gezien die mogelijk met een vuurwapen rondloopt." Meteen probeer je de melding in te beelden in eerder aangetroffen situaties. In ons gebied wordt veel gejaagd. Mag dat nu? Is het een jager? Is het een kind met een nepwapen? De mariniers zijn aan het oefenen. Spelen die een casus die gezien is door omstanders? De informatie druppelt binnen op ons meldingenscherm in de auto. De meldkamer praat ons verder bij. "Er loopt een man met camouflagebroek en bivakmuts. Hij heeft volgens getuigen een lang, mogelijk automatisch vuurwapen" Alle alarmbellen gaan af. Niet alleen in je hoofd maar ook in de auto. De zwaailichten en sirene gaan aan en we rijden met spoed in de richting van de meldingslokatie. Inmiddels horen we dat er meerdere eenheden met ons mee gaan rijden. We krijgen meer info. Er bellen meerdere mensen met 112 die de man hebben gezien. Vroeg van tevoren gaat de sirene uit. Dit om de verdachte niet voor onze komst te waarschuwen. Op ruime afstand in de polder stoppen we om onze zware vesten aan te trekken. Het tweede voertuig rijdt op een aantal minuten achter ons. We besluiten door te rijden naar de onderkant van de duinen. Op de duinen zien we een aantal mensen geknield zitten. Wij zien niet wat zij zien, maar we zien aan de mensen dat er iets goed mis is.

Ik open mijn raam om te horen wat er buiten gebeurt. Gelukkig hoor ik niets geks. Er komt een auto van de dijk naar beneden gereden. De bestuurster lijkt onder de indruk. "Zoekt u naar de man met het geweer?" "Hij loopt bij het strand" voorzichtig rijden we naar boven. Een hoop mensen zwaaien. We rijden in hun richting. Allemaal spreken ze over een man met een groot automatisch vuurwapen, in een camouflagebroek en een bivakmuts. Hij zou verderop lopen. We rijden nog een stukje verder. Mensen houden zich schuil achter voertuigen en zijn zichtbaar onder de indruk. Mijn adrenalinelevel zit tegen het plafond van de dienstauto. Een man met een wapen? Hier op de Zeedijk? Waarom? Met de gebeurtenissen van Dallas en ander terrorisme in mijn achterhoofd rijden we verder. Gezien de ontwikkelingen vinden we dat we niet kunnen wachten op de overige collega's. Wat wil deze man bereiken? Er is nog niet geschoten. Hij loopt de hele tijd met een lang wapen. Wacht hij op ons? Is dit een enorm foute grap? En dat in deze tijd. Hoe stom kan je dan zijn? Ineens komen vanachter een camper 2 personen gelopen. Dat is 'm! Verrek! Hij heeft zelfs de bivakmuts nog op. Langs zijn lichaam hangt het wapen. Het is een flink wapen. Ik zie niet precies wat voor soort het is. Meteen stop ik het dienstvoertuig. We openen de deuren van de auto. We trekken allebei ons vuurwapen en richten dat op de man. Met de megafoon roep ik dat beide mannen moeten blijven staan en dat ze hun handen omhoog moeten houden. Ik roep dat bij elke verdachte beweging geschoten wordt. We krijgen de indruk dat de man zonder bivakmuts bij de man met het wapen hoort. We laten de beide mannen op afstand van elkaar knielen. Zodat ze niet met elkaar kunnen praten, of zaken over kunnen geven. De tweede dienstauto komt er bij. Samen laten we de man met het vuurwapen opstaan. Met de megafoon praten we hem naar ons toe. We laten hem vlak bij ons dienstvoertuig weer knielen. Met getrokken wapen lopen we op hem af. Ik berg mijn wapen en pak de hand van de verdachte stevig vast zodat hij niet bij zijn wapen kan. Mijn collega heeft zijn andere hand vast en begint met het boeien van de man. Ik til het wapen van zijn schouder. Ik kijk goed naar het vuurwapen. De houder lijkt van plastic. Zou het dan een nepwapen wezen? Ja hoor. Het is nep. Maar gewoon van staal en met alle opties niet van echt te onderscheiden. Mijn collega trekt de bivakmuts van de man zijn hoofd. Dan schrik ik. De man is geen man, maar een ventje. Ik schat in dat hij 12 tot 14 jaar oud is. Hij bleek later 15 te zijn. Heb ik daar mijn vuurwapen op gericht? Ik voel van alles in mij opkomen. Ik ben opgelucht maar daarnaast enorm kwaad. Ik heb een kind met een nep vuurwapen onder schot gehouden die gekleed was als militair/terrorist. Hoe kan je dit in deze tijd doen? De moeder van de jongen komt aangelopen en probeert een uitleg te geven. Ik probeer met de moeder en haar vriend te praten maar ik merk dat mijn monoloog aan Duitse krachttermen geen goed doen aan de situatie. Ik laat het gesprek verder over aan een collega. Later werden er in de caravan van de mensen nog 3 wapens aangetroffen. Allemaal imitatie of luchtdruk. Het gezin van 3 wordt aangehouden en overgebracht naar het arrestantencomplex torentijd. Het DAP (recherche) heeft de zaak in onderzoek. Let op: imitatievuurwapens kunnen echt niet! Het is strafbaar gesteld in de Wet Wapens en Munitie. Wat in het buitenland vrij te koop is, is hier streng verboden. En we gaan er serieus mee om! ^EvE