Kennelijk waren we gisteren
niet duidelijk genoeg, want het ministerie van Buitenlandse Zaken wil nu ineens in gesprek met de organisatoren van het referendum. Vandaag ging de telefoon bij Jan Roos en Thierry Baudet. Het was ene Thijs van der Plas,
directeur-generaal Europese Samenwerking bij BuZa (toe maar), die namens MinBuZa Koenders mocht bellen met een invitatie om te komen praten over Oekraïne. Ook de mensen van Burgercomité en ondergetekende zijn welkom, zo werd gezegd door de bobo (die we moesten
googelen - nooit van gehoord). Lekker met z'n allen in een achterkamertje rond de dialoogtafel over de uitslag van het referendum. Welnu.
Steek die uitnodiging maar waar de zon niet schijnt, Bert. We hebben al vaker gezegd: GeenPeil en consorten hebben
geen kiezersmandaat,
geen wens om de tekst van het verdrag aan te passen en
geen behoefte aan politiek overleg. Wij - GeenPeil - waren slechts de drijvende krachten achter het afdwingen van een referendum. De Nederlandse kiezer heeft vervolgens het rode potlood ter hand genomen en in ruime meerderheid -
61 procent - luid & duidelijk TEGEN het EU associatieverdrag met Oekraïne gestemd. En nu is het dus aan de regering met de rubberen Ruttegraat om te reageren. De referendumwet eist een
zo spoedig mogelijk besluit over de uitkomst, maar dik twee maanden verder weet Rutte zich nog steeds geen raad. Terwijl de keuze zo simpel is:
OF de Nederlandse regering, gehoord de uitslag van het referendum, respecteert de democratische wens van de kiezer en ratificeert het associatieverdrag
niet,
OF de leden van de regering tonen zich grote, dappere jongens & meisjes die de kiezer recht in de ogen durven aankijken terwijl ze de
raadgevende uitslag van het referendum openlijk naast zich neerleggen. Zonder politiek gekonkelefoes, want dit is dus exact het achterkamertjes-geouwehoer waar we vanaf willen. Soms zijn zaken wél zwart/wit en dus zit er wat ons betreft geen enkele grijze ruimte voor overleg tussen de twee keuzes. Maar ja. Optie 1 wordt geblokkeerd door de democratiedoders in Brussel en optie 2 doet electoraal te veel pijn. Dus blijft het kabinet laf labbekakken, op zoek naar een uitweg. Prima en succes d'r mee. Maar wij doen niet mee. Jullie zijn de politici. Wij zijn de democraten. Het verschil vogel je zelf maar uit. [En dan hier hetzelfde slotwoord als in het topic van gisteren.]
