RANT. 2de Generatie Italiaan over Gastarbeiderino's
In de stijlloze mailbox: een ingeburgerde tweedegeneratie-Italiaan doet zijn verhaal. Gek he, zo noemen wullie van de media ze anders nooit. Er wordt genoeg gesproken over het Marokkanenprobleem en de Klikturken, maar niemand heeft het over het Italianenprobleem. We hebben geen blije artikelen in de krant over de eerste Katholieke mister Gay die ondanks alles zijn religieuze roots trouw blijft, geen Cisalpijnse nonnetjes die in de krant columns mogen schrijven omdat ze een raar ding op hun hoofd hebben en we hebben het al helemaal niet over een Italianenmaffia die een felle ondergrondse oorlog uitvecht op Nederlandse bodem. Ok, dat laatste is misschien wel een dingetje. Maar goed. We hebben ooit 4000 officiële Marokkaanse gastarbeiders verwelkomd en zitten nu met 350.000 mensen in de samenleving die wekelijks een negatieve tombola aan topics rond integratie en criminaliteit generen. Ook met Italië hadden we een dergelijk wervingsverdrag: bronnen spreken over tienduizenden gastarbeiders. Toch hebben we geen Wildersprocessen rond minder, minder, minder Italianen, geen "etnisch monopolie op overlast", geen Farid Azarkans en geen jeugdhonkrellen met scooteritalianen. Hoe kan dat? Ook met Italianen waren er zat rellen, taalstrubbelingen, angsten voor vreemde religies en heerste er algehele knoflookafkeur onder de Nederlandse bevolking. Toch sloten we allemaal de Marco Borsato's in ons hart. Een lezer vroeg het zich af hoe het toch zover heeft kunnen komen:
Doorgedraaid Nederland
Wat is er in hemelsnaam aan de hand in Nederland? De laatste paar weken stijgt mijn verbazing naar ongekende hoogte, over hetgeen wat er gaande is. Ik ben een Nederlander van Italiaanse afkomst. Mijn ouders kwamen in 1969 vanuit de havenstad Bari, naar Nederland. Mijn vader en moeder vonden allebei werk. Ze kwamen naar Nederland om een beter bestaan op te bouwen. En dat is gelukt. Hun kinderen gingen hier naar school, we maakte als gezin gebruik van een goed functionerend zorg en sociaal systeem. Mijn ouders vonden het ook belangrijk om te integreren, zonder ons afkomst te vergeten. Tot op de dag van vandaag, hangt er boven mijn vaders bureautje een teamfoto van AS Bari, een luchtfoto van stadio San Nicola, een Italiaans vlaggetje en een ansichtkaart van Bari. We aten regelmatig Italiaans. We waren enthousiast als Italië een mooie sportprestatie behaalde. We gingen elke zomer op vakantie naar Italië. Maar verder waren we gewoon volwaardig lid van de Nederlandse samenleving. Mijn ouders spraken Nederlands. Met een duidelijk accent, maar ze konden hun eigen prima redden. Mijn moeder zette zich in voor activiteiten van onze school, mijn vader is jarenlang leider van een voetbalteam geweest.
Zo hebben mijn ouders, vanaf het begin, deel uitgemaakt van de Nederlandse samenleving. Hebben wij weleens met racisme te maken gehad? Nee. Racisme wil ik het niet noemen. Ik werd op school weleens voor spaghettivreter uitgemaakt, of maffia. En later kreeg ik te horen dat Fiat en Alfa Romeo waardeloze autos waren. Wat kan je daarop zeggen? Fiat en Alfa Romeo maken nog steeds mooie autos. DAF personenautos niet, dus wie heeft het beter gedaan
Sinds kort word ik bijna dagelijks geconfronteerd met de heren Kuzu en Öztürk. Twee voormalige PvdA-leden, die uit de partij zijn getrapt en een eigen koers zijn gaan varen met hun twee PvdA-zetels. Gestolen zetels dus. Daar begint het al. Kuzu en Öztürk, waar kennen we die ook alweer van? Was Öztürk niet die gezellige man die Marcouch toebeet: Moge Allah je straffen? En was Kuzu niet die man die Nederturken opriep om als de sodemieter Turkse adoptiegezinnen te gaan vormen, zodat Turkse kinderen niet meer door homo- of lesbistellen konden worden geadopteerd? Kuzu en Öztürk, twee gevaarlijke mannen. Mannen die het een kick geeft om maar de slachtofferrol aan te nemen.
Want het is allemaal de schuld van de Nederlanders. De witte massa. Ze willen een monument voor de gastarbeiders in Nederland. Ja inderdaad, een monument voor gastarbeiders. Waar mijn ouders dus ook onder vallen. Mijn ouders zijn unaniem in hun mening: dat willen wij helemaal niet. Wij kregen de kans om in Nederland een beter bestaan op te bouwen. We hebben gewerkt in en voor Nederland, maar zijn daarvoor ook beloond door Nederland.
Ik weet wel waar deze wens vandaan komt. Althans, met mijn boerenverstand vermoed ik, dat ik het weet. Het zint de heren Kuzu en Öztürk waarschijnlijk niet, dat hier in Nederland monumenten zijn voor slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Monumenten voor arbeiders die deelnamen aan de Februaristaking in WO2, monumenten voor gedeporteerde Joden in WO2. Ze voelen zich duidelijk achtergesteld hierdoor, wat maar weer het Calimero-gedrag van deze twee zeteldieven en hun hysterische achterban bevestigt.
Hetzelfde zien we ook terug rondom de eenheid Marokkanen die tijdens WO2 in Zeeland gestationeerd zou zijn geweest. Deze Marokkanen vochten voor het Franse leger. In die tijd was het heel normaal dat er soldaten met Noord-Afrikaanse afkomst vochten voor de Fransen. Er hoeft echt geen extra vlag of monument voor te komen. Het leger was van Frankrijk, dus eren wij het Franse leger.
Dan wil ik ingaan op het geschreeuw vanuit het Denk-kamp, betreft de gelijkheid op de arbeidsmarkt. Ik ben van mening dat dit totale onzin is. Ik zie termen voorbij komen als: een Nederlander moet zich 100% inzetten, een buitenlander 200%. Onzin. Ik ken zat Turken en Marokkanen die prima banen hebben, in allerlei lagen van de arbeidsmarkt. Ik denk dat ook hier weer aan een belangrijk aspect voorbij wordt gegaan: integratie. Ik zie overal om mij heen jongens en meiden van Turkse en Marokkaanse komaf, derde en vierde generatie alweer, die bedroevend slecht Nederlands spreken, hondsbrutaal zijn, totaal ongeïnteresseerd gedrag vertonen en niet de kracht hebben om er zelf wat van te willen maken. Moet een werkgever dan toch maar zeggen: joh, ik geef je de baan hoor! Je spreekt bedroevend Nederlands, je houding is waardeloos, je hangt erbij als een zoutzak
Kortom, jij bent de ideale man/vrouw voor mijn vacature! Nee, dat doet die werkgever natuurlijk niet.
Kuzu en Öztürk zouden hun duurbetaalde tijd daarom anders moeten invullen. Wie dan een beetje Denk(t), moet tot de conclusie komen, dat deze jongeren tussen wal en schip vallen, door falende opvoeding van de ouders, die geen benul hebben van wat er zich in deze samenleving afspeelt, en een falende overheid, die veel te slap omgaat met deze kansloze figuren. Maar Kuzu en Öztürk kiezen ervoor, om juist deze groep te voorzien van trots en munitie.
Het is inderdaad allemaal de schuld van de witte massa. Heel tactisch, nemen ze beroeps boe-roepster Sylvana Simons op in hun clubje. Zo worden er ongetwijfeld nog duizenden stemmen uit de Surinaamse/Antilliaanse/Afrikaanse gemeenschap in Nederland gehaald. Sylvana, door aanhangers powervrouw genoemd. Ik heb haar palmares bekeken, maar nergens, maar dan ook echt nergens, blijkt dat deze vrouw de titel powervrouw verdient. Dan vind ik Ebru Umar pas een powervrouw. Een vrouw die het lef heeft om kritisch te zijn over een deel van haar landgenoten in Nederland en kritisch durft te zijn tegen een dictator. We zien het resultaat: het internet staat vol met haat en zelfs doodwensen aan haar adres. En Kuzu en Öztürk? Die vonden het geweldig dat ze was opgepakt.
Inmiddels heeft het OM bekend gemaakt, om met een team (het mag wat kosten) te onderzoeken of er racisme is op te sporen tegen Sylvana Simons. Dat zal er zeker zijn. Waar ik zelf de 'uitzwaai-dag' nog wel een ludieke grap vond, zijn de reacties die daarop volgde natuurlijk ronduit schokkend. Maar ook hier maakt men weer de bekende fout. Denken en handelen uit het perspectief dat racisme altijd en alleen maar door een blanke uitgevoerd kan worden. Ik vraag me eigen af wanneer het OM ook eens een team gaat vormen om alle schokkende, beledigende en extreem racistische uitlatingen van veel jonge mensen, van buitenlandse afkomst, op social media gaat onderzoeken.
Overal tenenkrommende reacties van Turkse, Marokkaanse, en al die andere landen van herkomst, jongeren. Nederlanders zijn kankervolk, Hitlervolk, jodenvolk, kankermoeders, moeten sterven aan kanker, etc. etc. Ook het neuken van de moeder is voor veel van deze hoogwaardige kansenparels een behoorlijk issue. Het toont natuurlijk wel meteen het niveau aan van de gemiddelde DENK-volger.
Helaas mogen ze vanaf 18 jaar ook nog eens stemmen.