Feest! Kwetsjankierevolutie is jarig
Nou feli, jongens. De linkse studentenopstanden in Parijs zijn jarig. Sindsdien wordt de wereld geteisterd door kwetsjankies genderdrammers craftivists postmoderne structuralisten wijnandduyvendakjes palliefappers spektruien stellingdames bukmamelukken maagdenhuisbezetters rozestofzuigerasha's grienpiesers dierenpoezen interseksuele wczeikers twitterfeministen brocialists marxistiese nepprofessoren islamknuffelaars rapecultists pseudotrudeaus schuldvangeenstijlers intersectionals quincies sunnies sylvanae whatabouters hoofddoekcolumnistes getriggerde safespacers chomskythumpers antizionisten... Wacht, waar ging het ook al weer over? Anyway, Sous les pavés, la plage! Ome Karl voorspelde het al: de geschiedenis komt altijd in twee golven, eerst als tragedie, dan als een farçe. In hoog tempo worden alle gekkige eksperiementjens uit de jaren '70 omtrent genderneutrale opvoeding en integratie middels gesubsidieerde segregatie. Zelfs old chestnuts als het basisinkomen worden door een nieuwe generatie roze brillen met de schijn van intellectueel aplomb omgeven. Is het dan allemaal kudt? Nee hoor. Festivalmeisjes in tie-dyeshirts die hypercommercieel Woodstock naspelen, dat is dan wel weer leuk, qua eye candy. Ook is het wel lovenswaardig te noemen dat de hedendaagse linkse woede - zie bijvoorbeeld Occupy en Nuits Debout - zich richt op de oligarische tirannen die middels het bankenstelsel en ademocratische supranationale organisaties de politiek gegijzeld houden, een nobel streven.On this day in Paris 1968, workers joined students for a strike in events that resonate today #May1968 #nuitdebout pic.twitter.com/CdXqziYTzc
— Verso Books (@VersoBooks) May 13, 2016