Geenstijl

Ook zo klaar met alle PvdA-"Poetinder" bangmaak-apps, complottheorietjes van Koelman en hysterisch gillende D66'ers? Geen nood. GeenPeil brengt rust, balans en kalmte. In heel het land worden GeenPeil-avonden gehouden met debatten, discussie en lezingen over het referendum en het associatieverdrag. Woensdagavond stond onze gouden GeenPeiler Alptekin "Alpie" Akdogan op een podium, en daar droeg hij een artikel voor dat is geschreven door gewaardeerde reaguurder Russell's Teapot en dat dieper inging op de inhoud, de implicaties en de context van het associatieverdrag. Een rustpunt in de referendumstorm, wat ons betreft. Dus hier van ons, voor u. Veel leesplezier én wijsheid gewenst. Handel en economie Er is veel discussie over onze handelsbelangen in Oekraine, en de invloed daarop die dit verdrag uitoefent. Een veelgehoorde uitspraak is bijvoorbeeld dat dit verdrag in feite een handelsverdrag is en buitengewoon belangrijk voor onze export is. Afgelopen maandag zei Mark Rutte nog dat dit associatieverdrag belangrijk is voor onze economie en banen gaat scheppen. Nu zullen er weinig mensen tegen verbetering van de handelsrelaties zijn. Alleen, klopt het wel dat dit associatieverdrag noodzakelijk is voor goede handel? Het huidige publieke debat wordt helaas geplaagd door misinformatie, en één van de meest schrijnende voorbeelden is de stelling dat dit “slechts een handelsverdrag” zou zijn. Er is een reden dat dit verdrag een “associatieverdrag” heet en geen handelsverdrag. Dit verdrag gaat namelijk veel verder dan handel en economie alleen. Het bevat artikelen over politieke en militaire samenwerking en het heeft verregaande gevolgen voor de wetgeving in Oekraïne zelf. Dit zouden we in een normaal handelsverdrag nooit tegenkomen. Voor handel is geen associatieverdrag nodig, daarvoor zouden we een handelsverdrag kunnen sluiten. Dit associatieverdrag gaat veel verder dan een handelsverdrag, en ik wil alle partijen oproepen om daar ook gewoon eerlijk over te zijn. De burger heeft het recht om te weten waar hij over stemt op 6 april.

Wat betreft handel: het associatieverdrag bevat inderdaad een handelsgedeelte. Dit vinden we onder Titel IV, “Handel en daarmee verband houdende aangelegenheden,” en dit gedeelte beslaat de artikelen 25 t/m 336. Dit stuk behandelt de vrijhandelsruimte tussen Oekraine en Nederland, de “Deep and Comprehensive Free Trade Area,” afgekort tot DCFTA. Dit gedeelte van het verdrag is al in gegaan op 1 januari van dit jaar. Dit is belangrijk om in het achterhoofd te houden, want hier gaat dit referendum dus helemaal niet over, en discussies over dit gedeelte van het verdrag zijn weinig relevant voor dit referendum. De economische aspecten waar dit referendum wél over kan besluiten, vinden we onder titel V: “Economische en sectorale samenwerking.” Dit economische gedeelte gaat niet over vrijhandel, maar over stappen die Oekraïne moet ondernemen op verschillende terreinen, wetswijzigingen die het land door moet voeren om zich aan Europese normen aan te passen en het investeringsklimaat te verbeteren. Zo wordt Oekraïne in artikelen 337 en 342 bijvoorbeeld aangespoord om de wetgeving aan te passen om de ontwikkeling van kernenergie te bevorderen, terwijl artikel 404 stelt dat Oekraïne biotechnologie moet stimuleren. Dit zijn het soort artikelen in het economische gedeelte waar het aanstaande referendum van 6 april over gaat. Nederland handelt veel met Oekraïne, al moeten we dit ook niet overdrijven. Veel cijfers die de ronde doen zijn helaas nogal misleidend, en resulteren in foutieve ideeën als de suggestie dat Nederland “de op één na voornaamste exporteur naar Oekraïne is.” Nederland is een belastingparadijs voor Oekraïense oligarchen als Rinat Akhmetov, die hier in Nederland hun geld stallen om belasting te ontwijken. Hun uitgaves komen vervolgens in de boeken te staan als “Nederlandse investeringen,” maar dat is natuurlijk misleidend. 44% van de “5 miljard aan investeringen” waar onze overheid mee schermt bestaat uit de persoonlijke bezittingen van dhr. Akhmetov. Wij vinden het zorgwekkend dat onze eigen overheid dergelijke misleidende cijfers gebruikt om het handelsbelang van Nederland groter te laten lijken dan het is. Het handelsbelang van Nederland in Oekraïne is dus vrij klein, en dit referendum beoordeelt slechts een deel van de handelsovereenkomsten in het associatieverdrag. Of de burger dit belang wil laten meewegen in haar keuze op 6 april is geheel aan de burger zelf, maar de burger heeft wel het recht om hierover eerlijk geïnformeerd te worden. Geopolitiek Dit verdrag heeft verstrekkende gevolgen voor de geopolitieke positie van Nederland, Europa en het Westen als geheel. Dit is één van de belangrijkste redenen waarom dit referendum noodzakelijk is, want de burger verdient het om geraadpleegd te worden voordat we als land en als EU dergelijke vergaande afspraken maken. Via dit verdrag proberen we in de achtertuin van Rusland onze positie te versterken. Hoe verstandig is dat? Hoe wenselijk is dat? Wat voor gevolgen gaat dat hebben? De afspraken over militaire en politieke samenwerking tussen de EU en Oekraïne vinden we onder Titel II van het verdrag. Deze titel gaat over, en ik citeer uit het verdrag zelf, “politieke dialoog en hervorming, politieke integratie, samenwerking en convergentie op het vlak van buitenlands- en veiligheidsbeleid.” Laten we eens naar de artikelen kijken die onderdeel uitmaken van deze titel: - Samenwerking op buitenlands beleid en veiligheidsbeleid, in artikel 4. - Samenwerking van onze militaire instellingen, in artikel 5. - Gemeenschappelijk defensiebeleid, in artikel 7. - Onschendbaarheid van de grenzen van Oekraïne wordt gegarandeerd, ook in artikel 7. - Samenwerking in militaire operaties, artikel 10. Zoals u wel kunt zien, heeft dit gedeelte helemaal niets met handel te maken en is militaire samenwerking een essentieel onderdeel van het verdrag. Dat is een onontkoombaar feit, dus laten we alsjeblieft stoppen met pretenderen dat dit niet zo zou zijn. Dit is belangrijke informatie voor de burger die op 6 april een afgewogen oordeel moet vormen over dit verdrag. Uitspraken als “het is maar een handelsverdrag” zijn aantoonbaar onjuist, verstoren het inhoudelijke debat en misleiden de burger. Waarom zou de burger niet mogen weten dat dit een militair associatieverdrag is? Misschien vindt de burger het wel een fantastisch idee, om een militaire associatie aan te gaan met een land in burgeroorlog. De opstellers van dit verdrag vinden dat blijkbaar een goed idee, dus waarom is er zo weinig vertrouwen dat de burger de redelijkheid van dit punt in zal zien? Daarom wil ik alle partijen oproepen om te burger eerlijk en feitelijk te informeren over dit onderwerp. De burger kan namelijk zelf prima een besluit nemen of een politieke en militaire associatie met Oekraïne een goed idee is of niet; het enige wat de burger daarvoor nodig heeft, zijn de feiten. Uiteraard kunnen de politieke en militaire afspraken in dit verdrag niet los worden gezien van de oorlog in Oost-Oekraïne. De voornaamste vraag die wij onszelf moeten stellen is: hoe willen wij omgaan met dit conflict, en wat moet de rol van de EU en van Nederland zijn hierin? Ik denk dat we het er allemaal wel over eens zullen zijn dat Europa belang heeft bij een eind aan deze oorlog. Via dit associatieverdrag verklaren we openlijk onze steun aan een van beide partijen. Denk bijvoorbeeld aan artikel 7, waarin territoriale integriteit van Oekraïne wordt gegarandeerd: hiermee bevestigen we het standpunt van de regering in Kiev, die de Krim en Donbass als delen van Oekraïne willen behouden, en gooien we de deur dicht voor de wensen van de separatisten in Donbass en de Krim, die zich af willen scheiden. Is het verstandig om op deze wijze partij te kiezen in dit conflict, of is vrede beter te bereiken door een meer neutrale positie in te nemen en open te blijven staan voor de wensen van beide partijen? Zal Poetin bang worden als wij een militaire associatie aangaan met Kiev en zijn handen aftrekken van het Oekraïne-conflict, of zullen de Russen en de separatisten de onderhandelingstafel verlaten waardoor het conflict verergert? Poetin, de ijdele dictator Ik denk dat we ons geen illusies moeten maken over Poetin: deze man is een ijdele dictator, die een bijna goddelijke status geniet in Rusland. Dit is geen man die bereid is gezichtsverlies te lijden. Indien wij via dit verdrag partij kiezen in dit conflict, zal dat tot gevolg hebben dat beide partijen zich verder ingraven. En laten we vooral niet vergeten dat het de Oekraïense bevolking is die de prijs hiervoor zal betalen. Terwijl er ook een andere optie is. Wij kunnen, als EU zijnde, een neutrale positie blijven innemen en de strijdende partijen aanmoedigen om de consensus te zoeken, in plaats van de eisen van één van de partijen bij voorbaat van tafel te vegen. Laten we niet vergeten, zoals wij geen oorlog aan onze oostgrens willen, zo wil Rusland geen oorlog aan haar westgrens. Indien wij een werkbare vrede willen bewerkstelligen in Oekraïne, is het dan niet zaak om naar oplossingen te zoeken waar beide partijen in gehoord worden? Kort gezegd, met dit associatieverdrag kiezen we partij in deze oorlog, en via onze toezeggingen op het gebied van militaire samenwerking raken we hier direct bij betrokken. Het is van uitermate groot belang dat de Nederlandse burger hiervan op de hoogte is, als hij zijn keuze maakt op 6 april. Europa/EU Dit referendum gaat eigenlijk over twee zaken: Ten eerste, is dit associatieverdrag een goed idee en ten tweede, wat vinden wij van de wijze waarop de EU rekening houdt met de wensen van haar eigen bevolking? De EU heeft een gigantisch democratisch tekort. Denk aan de referenda in Nederland en Frankrijk over de Europese grondwet in 2005, of de referenda over het verdrag van Lissabon in Ierland in 2009. Dezen zijn allemaal genegeerd, en de weerzin jegens de EU groeit gestaag in bijna alle lidstaten. De groeiende kloof tussen de Europese burger en de Europese politiek is buitengewoon zorgelijk. Zelfs de meest verstokte EU-aanhangers zullen toch beseffen dat het op den duur niet vol te houden is voor de EU om te blijven regeren, terwijl de bevolking haar uitkotst. Een politieke eenheid die niet door haar eigen burgers wordt gedragen, sterker nog, door haar eigen burgers in toenemende mate wordt gehaat en als vijand wordt beschouwd, is gedoemd te mislukken. De voorbeelden hiervoor uit de geschiedenis zijn buitengewoon talrijk, denk aan Oostenrijk-Hongarije, Joegoslavië en de Sovjetunie. Er is maar één oplossing om het Europese project te redden: meer democratie. Alleen als de burger weer wat te zeggen krijgt over de geopolitieke koers die wordt gevaren, kan de EU haar eigen bestaansrecht in stand houden. Het is ernstig dat zoveel EU-aanhangers juist de tegenovergestelde koers kiezen: minder democratie, minder inspraak vanuit het volk. Referenda worden genegeerd, de mening van de bevolking wordt afgedaan met termen als “onderbuikgevoelens” en “populisme,” terwijl politici die het democratische tekort van de EU hekelen als gevaarlijke extremisten worden weggezet. De eurocraten in Brussel zien de Europese bevolking steeds minder als de mensen wiens belangen zij dienen te behartigen, en steeds meer als een vervelende hinderpaal in het najagen van hun eigen politieke ambities. Dit terwijl politici hun legitimiteit volledig aan de burgers ontlenen, die door te stemmen de politici een mandaat meegeven om hen te vertegenwoordigen in politieke besluitvormingsprocessen. De EU is ziek, en we hopen dat we via dit referendum een bijdrage kunnen leveren aan de genezing ervan. Wij willen dat de EU zich weer bewust wordt van haar eigen functie in Europa en haar eigen bestaansrecht. Wij willen het signaal naar de EU uitzenden: “Wij zijn het volk, wij zijn de baas hier. Jullie zijn er voor ons, wij zijn er niet voor jullie.” Daarom hopen wij op een hoge opkomst voor dit referendum. Of de Nederlandse bevolking nu voor of tegen stemt op 6 april, met een hoge opkomst geven we een krachtig signaal naar de EU toe dat de Nederlandse bevolking over haar eigen lot wil beschikken, dat ze rekening dienen te houden met ons, en dat het volk de macht heeft om politici terug te fluiten als ze hun boekje te buiten gaan, en die macht ook zal gebruiken. Dit is een signaal dat het Nederlandse volk af kan geven met een hoge opkomst, wat de uitslag ook is, en dit zou een goede eerste stap zijn naar méér democratie in de EU, en een verkleining van de kloof tussen de politiek en de burger. Het referendum In bepaalde kringen lijkt veel angst te bestaan voor het Nederlandse volk. Het volk, zo vindt men, zou niet in staat zijn een afgewogen oordeel te vormen over dit associatieverdrag, dus kan het volk beter buiten het besluitvormingsproces worden gehouden. Dat kun je beter overlaten aan Verstandige Mensen, zoals politici. Dit is een bizarre denkwijze, zo beseft eenieder die hier langer dan een minuut over nadenkt; immers, als het volk niet in staat is om een afgewogen oordeel te nemen over één verdrag, waarom zou de burger dan wel in staat zijn om een afgewogen oordeel te vormen over de politiek als geheel? Dat is namelijk wat we doen met de Tweede Kamerverkiezingen, dan geeft elke burger zijn mening over alle politieke kwesties tegelijk, door middel van de stem die hij uitbrengt. Als de burger op 6 april niet over één verdrag zou kunnen oordelen, waarom dan wel in 2017 over alle politieke kwesties tegelijk? Een belangrijk verschil is juist dat Tweede Kamerverkiezingen onoverzichtelijk zijn voor de burgers, waardoor de poppetjes belangrijker worden dan de inhoud. Bij dit referendum daarentegen zijn er geen poppetjes, het is een puur inhoudelijke vraag: is dit verdrag een goed idee, ja of nee? Het fundamentele principe van democratie is dat het volk uiteindelijk beslist wat er gebeurt, met name als het over haar eigen toekomst gaat. Wie zegt dat het volk niet in staat is om belangrijke beslissingen te nemen heeft geen probleem met dit referendum; die persoon heeft een probleem met het principe van democratie. Dat mag natuurlijk, we leven in een vrij land, maar wees dan tenminste zo eerlijk om ervoor uit te komen dat je niet dit referendum verwerpt, maar de democratie als geheel. Stop jezelf een democraat te noemen, want je bent het niet. Onze politici willen verdragen sluiten met verstrekkende gevolgen, dit associatieverdrag is er één van, maar er zijn nog andere voorbeelden, zoals het TTIP-verdrag met de Verenigde Staten. Dit soort verdragen raken ons als volk, derhalve is het een fundamenteel recht dat de bevolking hierover inspraak heeft. Nu zullen sommigen stellen dat die inspraak al bestaat, aangezien de Tweede Kamer de burger vertegenwoordigt en zich hierover al heeft uitgesproken. Aan deze mensen zou ik willen vragen: hoe kon de burger in 2012 weten wat de partijen, waarop zij konden stemmen, zouden doen in het geval er sprake zou zijn van een associatieakkoord met een land in burgeroorlog? De onrust in Oost-Oekraïne was op dat moment nog niet begonnen en in de verkiezingsprogramma’s op basis waarvan de burger haar stem moest uitbrengen kwam het onderwerp Oekraïne niet voor. Het feit is dus dat het volk nóóit de gelegenheid heeft gehad om zijn stemrecht te benutten om zich uit te spreken over dit verdrag. Het vierjarige mandaat waarover onze regering beschikt geeft niet voldoende democratische basis om dit soort besluiten te nemen, want de wenselijkheid van verdragen als deze is sterk afhankelijk van de geopolitieke context waarin ze worden gesloten. Deze context kan in vier jaar snel veranderen op manieren die de burger niet heeft kunnen voorzien tijdens de laatste Tweede Kamerverkiezingen. Daarom is dit referendum van essentieel belang, want het verhelpt deze tekortkoming in ons democratische systeem. Om deze reden zal iedere Nederlander met een democratisch hart dit referendum toejuichen. Het is zorgelijk dat het volk zo gevreesd wordt door politici en tegenstanders van dit referendum. De invloed van de burger wordt door velen beschouwd als een bedreiging voor onze democratie in plaats van het fundament eronder. Ik ben van mening dat het volk nóóit gevreesd zal worden door politici, tenzij deze politici een schuldig geweten hebben en stiekem donders goed doorhebben dat ze de belangen van het volk, dat zij vertegenwoordigen, niet naar behoren behartigen. De beslissingsbevoegdheid die onze politici hebben, heeft haar basis in het democratische principe dat deze politici het volk vertegenwoordigen. Dus als politici een associatieverdrag met Oekraïne ondertekenen horen ze dat niet te doen omdat dat in hun eigen persoonlijk belang is, maar omdat ze denken dat het volk dat zij vertegenwoordigen hierbij gebaat is. Het is voor politici niet makkelijk om te weten wat het volk wil. Daarom zouden juist onze politici dolblij moeten zijn met dit referendum; het is immers veel makkelijker om het volk adequaat te vertegenwoordigen als het volk zich over bepaalde onderwerpen expliciet uitspreekt via een referendum. Onze boodschap naar deze politici is dan ook: “Wees niet bang voor ons. Wij zijn gewoon het volk dat jullie vertegenwoordigen, en we willen jullie helpen om de juiste beslissingen te nemen. Wij hebben het beste voor met ons land, net als jullie. Wij zijn niet eng.” Wij hopen, dat dit referendum het eerste van velen zal zijn, en een eerste stap zal zijn om van Nederland een democratischer land te maken, de kloof tussen burger en politiek zal vernauwen, en de vrees van de politiek voor de burger weg zal nemen. Geschreven door: Russells Teapot Voorgedragen door: Alptekin Akdogan