Nu de Joe es Of Ee ook last heeft van enge blonde mannen in de peilingen krijgen we allemaal interessante duidingessen over wat het Fenomeen Trump nou veroorzaakt heeft. Één conservatieve commentator heeft wel een leuk ideetje: de kogel komt van links. Kort samengevat: door de niet-aflatende strijd om elk woordje op een goudschaaltje te wegen en elk aspect van het dagelijks leven tot een cultureel oorlogsgebied te verklaren voelt de gewone burger zich in zijn taas getast en zoekt zijn toevlucht tot populistische gewonemanpolitici. Hey, wat leuk, dat zien we ook in Nederland. Wat niet doordringt tot de botte schedeltjes van de Quinsies, Sunnies, Asha's en alle andere zedenmeesters is dat de gewone Nederlander, niet in een voortdurende staat van schaamte en schuld wil leven. De gewone Nederlander wil gewoon een boterhammetje ossenworst kunnen eten zonder meteen aangevallen te worden door een Wakker Dier. Gewoon een biertje en een muffig turkenmopje tappen in de kroeg, zonder meteen als haramracist in de hoogste minaret gehangen te worden. Gewoon paaseitjes en kerstbomen kopen zonder meteen te moeten denken aan of dat wel mag van Mohammed. Gewoon gozer of wijfie zeggen zonder bang te zijn om een wandelend bouwpakket te kwetsen.

Helemaal hinderlijk is de stuitende arrogantie van het Grote Gelijk van de activisten, die er heilig in geloven dat mensen vanzelf het licht gaan zien als je ze maar vaak en hard genoeg uitkaffert voor racist, dierenbeul, vrouwenhater of islamofoob. Ook dit zien we terug in de VS: "The great mistake made by both liberals and their most extreme wing on the American left is to assume that ordinary people, once corrected forcefully enough, will comply with their new orders. This is, of course, ridiculous: Americans do not magically become complacent and accepting multiculturalists just because they’ve been bullied out of the public debate. They will find a new vessel for their views, and will become more extreme with each attempt to shut them down as the issue moves from particular social positions to the far more encompassing problem of who has the right to tell whom to shut up, and to make it stick. Nixon’s “Silent Majority” increasingly feels itself to be a silenced majority, and Trump is their solution." Bovendien wil de burger gewoon een oplossing als er een probleem is, waar de Quinsies alleen gedijen bij een permanente strijd. Hiermee zijn de postmodernen net van die vrouwen die tegen hun manspersoon leeglopen en de man dan meteen in oplossingen gaat denken: volledig langs elkaar heen communiceren en beschuldigingen van "je luistert nooit" zijn het gevolg. Alleen de permanente, totale cultuuroorlog is acceptabel en daarnaast laat een cultus rond het vereren van terroristen als Che Guevarra en Malcolm X laat ook weinig ruimte voor nuance. Bovendien: als er vooruitgang geboekt wordt, dan moeten er weer allerlei goedbetaalde stichtinkjes, universitaire fopfaculteitjes en protestgroepjes voor in de vrije tijd afgebouwd worden. Het deugtuig moet dan mogelijkerwijs zelfs op zoek naar een echte BAAN. Dat kan natuurlijk niet. Vandaar dat het strijdtoneel van de culturele oorlog zowel in de lengte als in de breedte moet worden uitgediept. Homorechten gewonnen? Prima. Dan gaan we nu iedereen volledig kapotmaken die zich niet voor de volle 100% schaart achter de vier Nederlanders die zich seksueel gezien een bronstig vogelbekdier voelen, gevangen in het lichaam van een licht obese raamambtenaar uit Hoofddorp. Alle media (bindende leestip: Elma Verhey over mediapolitie) aan gene zijde van de fatsoenskloof en alle overheden al op hun tenen om vooral zo multiculti mogelijk te zijn? Prima. Dan gaan we vanaf nu ook alle witte antiracisten inwrijven dat ze zich niet bewust zijn van hun white privilege en magisch, onzichtbaar institutioneel racisme. Voortdurend meegesleept worden in een permanente strijd die niet te winnen valt, daar heeft Jan met de Pet geen zin in. Logisch dus dat de gewone burger dus zoekt naar een gewone politicus die - in hun ogen - gewoon nog "normaal Nederlands" durft te zijn en gewone Nederlandse gewoonten durft te verdedigen, hoe hysterisch die boodschap ook gebracht wordt. Willen Quinsy, Sunny, Asha en de rest van de dus écht wat doen tegen het populistische racisme van de Peroxidegermaan, dan moeten ze maar eens langdurig met vakantie en even een lekker breakie nemen van de Totalkrieg tegen de gewone witte cisman.