25 keer meer dan nodig betalen voor de onderhoud van een bootje, dat is pas pimpen op
koninklijke schaal. Het jacht van de koninklijke familie, de Groene Draeck, een kleine kudtzeilboot vergeleken met de bateautjes van collega-oligarchen, wordt desondanks toch onderhouden alsof het een
carrier group is die 24/7 klaar moet staan om uit te rukken als het gele/rode/groene gevaar toeslaat. Het ultieme allochtone bijstandsgezin van Nederland illustreert hiermee perfect wat er mis is met leven op de Poet van de Ander. Het is ook exemplarisch voor de mentaliteit van uurtje/factuurtje-schrijvers die voor de overheid werken: Vadertje Staat kijkt niet op een dubbeltje meer of minder, dus gewoon net zo lang de rekening opvoeren tot er tien jaar later een keer de verantwoordelijke politicus zich niet in het geschetste beeld herkent. Dat laatste heeft Rutte overigens keurig gedaan, door jarenlang net te doen alsof
structurele kosten incidentele kosten waren, waardoor de rekening voor u de belastingbetaler uiteraard weer hoger uitvalt. Of het nu gaat om grafisch ontwerpers, ICT'ers of treinenbouwers, een beetje aannemer van overheidsklussen laat de bon zwellen tot formaatje Elias. Zo staat er voor zesduizend euro aan stallingskosten op de bon, terwijl een gewone burger met een lemsteraak er maar 1000 voor hoeft te lappen. What you want, a Bentley, a diamond ring? De burger betaalt!
