ONTLUISTEREND ECHTWAARGEBEURD REALITEITSVERHAAL van Nederlandse slachtoffers van misdaadsyndicaat COA. Door ons opgetekend na een geduldige vertelling door alle drie de bewoners + een bevriende militair, die door zijn aanwezigheid het vallen van slachtoffers wist te voorkomen.
Er was eens een student te Arnhem [
NAW bekend bij redactie]. Hij leefde, zoals het een student betaamt, al niet bepaald als koning. Vier man onder 1 bescheiden dak, die met z'n allen gebruik maken van dezelfde keuken, gemeenschappelijke ruimte en vooral van hetzelfde toilet. Wat wil? Een van de bewoners is de inmiddels genaturaliseerde Afghaanse vluchteling
Omid Hassani, de COA-posterboy die bij Vitesse speelde. Een succesverhaal, zou je denken.
Wellicht op het veld, maar niet als huisgenoot. Hij betaalt zijn maandelijkse huishoudelijke bijdrage niet en verneukte de nieuwe magnetron des huizes, waardoor er bijna brand ontstond (blussen had niet mogelijk geweest, want de brandblusser is na meerdere verzoeken van de bewoners gedurende 6 maanden nog steeds niet opnieuw gevuld). Ook ruimt Omid zijn bende in de maatschappelijke ruimte niet op en bevuilt hij de WC omdat hij "
van zijn geloof" niet mag begrijpen hoe je een hygiënisch toiletbezoek aflegt. Bovendien zorgde hij al een langere tijd voor veel geluidsoverlast en met deze klachten werd zowel door hemzelf als door de verhuurmakelaar niets gedaan. Ohja, en zijn jongere broertje uit een AOC woont sinds eind januari ook op zijn kamer, illegaal. Soit, kan allemaal, en is geen halsmisdrijf.
Maar, om Omid er vervolgens volledig terecht op aan te spreken, da's al helemaal geen kriem. Dat besloten de andere drie bewoners, na hem veelvoudig te hebben aangesproken op zijn gedrag, op de avond van maandag 1 februari te doen. Ze klopten bij hem aan en daarbij was ook een vriend (met militaire achtergrond) aanwezig. Ze vroegen Omid vriendelijk waarom hij zijn rommel niet opruimt. Omid reageerde geïrriteerd, en de militair bleek geen overbodige reservemacht.
Want toen hem gevraagd werd waarom het nou precies elke dag opnieuw nodig was de toilet terminaal te verneuken, werd het op de Afghaanse manier opgelost.
Omid viel de militair aan, de militair pareerde. Vervolgens liep Omid naar zijn kamer, pakte een mes en viel de militair opnieuw aan. De militair riep diverse keren mes en houdt afstand en wist daarna het mes uit zijn hand te slaan. Zelf heeft hij geen idee hoe, en spreekt van een wonder dat hij nog leeft. Fysiek maakt de militair het goed, maar heeft wel psychologische hulp aangeboden gekregen. Hij spreekt van een bijna dood ervaring.
De andere bewoners zijn getraumatiseerd en twee bewoners hebben sindsdien een week lang bij hun ouders en een vriend gewoond, omdat zij niet meer naar huis durfden. Sinds donderdag wonen zij weer thuis, maar in grote angst.
De politie is na het incident gebeld. Omid moet op 1 april voorkomen. Op aandringen van (de ouders van) de bewoners bekijkt de huisbaas [
NAW bekend bij redactie] nu of hij Omid uit huis kan zetten. Wij stellen voor dat hier enige haast achter gezet wordt...
