Geenstijl

De verplichte nummers bij uw ouders en schoonouders zitten er hopelijk weer op. Tijd voor de zorgverzekeringsopzegdagen. U heeft er nog drie en uw verzekeraars hebben vier miljard euro achter de hand. Tijd om iets assertiever te worden. Behandelingen die in het buitenland allang als bewezen medische kennis worden beschouwd, worden door verzekeraars zo lang mogelijk experimenteel genoemd. Volgens sommige polisvoorwaarden moet je in het buitenland eerst je verzekeraar bellen, daarna de ambulance, anders wordt er niet betaald. Enzovoorts, de mooiste: De vier grote jongens met 88% van de markt werken al jaren met een omzetplafond. Soms is het bed leeg, de dokter vrij en de zorg even op vanwege gekrabbel op papier. Zie je het al voor je? Dat de schade aan je auto pas begin 2016 wordt hersteld omdat er dit jaar al te veel klappers zijn gemaakt? Zonder dat te vertellen in uw polis. Dat uw werkgever een paar weken of maanden langer uw salaris mag aftikken, voelen zij niet. Laat staan dat u onnodig langer ziek blijft.

De zorg is het kapitalisme ingegooid, maar uw verzekeraar probeert met een stukje planeconomie en dus communisme de kosten in een volgend boekjaar te schuiven. Dat jaar heeft uiteraard ook weer een omzetplafond zodat op de lange termijn gewoon minder zorg verleend wordt, en dus minder betaald hoeft te worden. Zelfs met je dure restitutiepolis ben je niet veilig. Met een beetje geluk wordt uw zorgschade niet in december betaald door uw huidige verzekeraar, maar in januari door uw nieuwe. Uw ziekenhuis of arts vertelt u geeneens waarom u niet in november of december door hen geholpen kon worden, uit angst in januari of februari nog een keer dezelfde omzet mis te lopen. Omertà. U bent geen nummer, maar een product. Bloedgeld Zorgverzekeraars boekten in 2014 ruim een miljard euro winst. Los van reclame- en bureaucratiekosten. In totaal heeft het experiment met marktwerking in de zorg al acht miljard verduisterd uit de samenleving. Wel betaald door potentiële patiënten, niet geleverd aan het bed. Politici roofden zeventig miljard aan AWBZ premies. Ter contrast: KWF haalde in 2014 135,8 miljoen euro op. Een derde van onze sterfgevallen komt voor rekening van tumoren. Blijkbaar is deze ziekte in financiële termen een onnozel akkefietje. Zonder goed betaald onderzoek innoveren we nooit naar betaalbare zorg. Medicijnen moeten we winstgevend exporteren, in plaats van importeren tegen exploderende prijzen. En passant Nooit had de Kamer de ballen om uit te spreken wat uw leven waard is. Zo van: U bent te duur, sterf maar. Inmiddels heeft de medicijndiscussie per abuis een bedrag laten vallen, zonder dat de discussie losbarstte: een extra levensjaar is 80.000 euro waard. Een noodzakelijke grens om de prijsvorming van farmaceuten terug op aarde te zetten. Groetjes aan crimineel Martin Shkreli. De vier grote zorgverzekeraars hebben het niet met elkaar op een akkoordje gegooid om bijvoorbeeld samen onderzoek te doen naar dichlooracetaat in dienst van de chemotherapie. Vreemd omdat het hier om een patentloos middel gaat, waar universitair onderzoek verwachtingen bij heeft en verzekeraars dus enorm kunnen besparen. Moral Hazard Er is ook een experiment gestart om met een ziekenhuis af te rekenen voor ongewenste complicaties. Dat zouden de artsen kunnen bereiken met betere hygiëne, eindeloos profylactisch antibiotica gebruik en selectie van capabele artsen. Dat laatste is door een chronisch gebrek aan opleidingsplaatsen voor specialisten een fata morgana. Veel simpeler is het om oudere patiënten met een lagere weerstand en een hoger risicoprofiel domweg te weigeren. Of zachtjes te dirigeren naar een ander ziekenhuis door ze pas na maanden een keertje in te plannen met hun acute problemen. We zetten dus het mes in evidence based medicine en laten het hier plaatsmaken voor datamining & managementkeuzes door verzekeraars. Concurrentie?!? Zorgkosten besparen door zorg uit te stellen, domweg te weigeren of kwaliteit te verlagen kan iedere politicus, bestuurder, verzekeraar of kleuter. Het idee achter marktwerking was deels de zorg uit de overheidsbegroting te duwen zodat deze met haar ruim 50% niet onhoudbaar groot zou worden. Aan de andere kant zou de markt besparingen realiseren waar politici zichzelf niet toe in staat achtte. De markt van zorgverzekeraars blijkt compleet oligarchisch vastgelopen. Vier grote jongens overspoelen met ruim duizend verschillende producten de markt, de consument heeft de tijd en energie niet om te vergelijken. Nu, zelfs na de kerst, heeft u nog drie dagen om een keuze te maken terwijl onbekend is welk ziekenhuis, fysio of instelling een contract heeft met welke verzekeraar: ze zijn naar eigen zeggen allemaal nog steeds met elkaar in onderhandeling. Kies! Aangezien politici & verzekeraars nogal doof zijn voor ethische bezwaren, advocaten en klachten, is de enige methode stemmen met uw portemonnee en uw voeten. Marktwerking en dus ook kwaliteit is totaal afhankelijk van uw bereidheid te vergelijken en over te stappen - een stukje zelfonderzoek dat actief gesaboteerd wordt sinds marktleider Achmea vergelijkingssite Independer opkocht. Geachte verzekerden: Verdeel en heers!