Geenstijl

Iedereen die iemand is in Den Haag, van de SGP tot Kereltje Pechtold, zegt het hardop in onze plopkap: Erdogan chanteert de Europese Unie met de vluchtelingencrisis. Maar je hoeft geen Haagse hotemetoot te zijn om tot die conclusie te komen. Iedereen met gezond boerenverstand - de meeste mensen dus - ziet dat de licht ontvlambare islamist Erdogan de EU in een wurggreep heeft. Miljarden Europese belastingeuro's komen zijn kant op, tachtig miljoen Turken mogen straks visumvrij de EU binnen en de spaak gelopen EU toetredingsgesprekken worden weer opgepakt. En dat allemaal in ruil voor de lege (want niet te controleren) belofte dat Erdo migranten uit het Midden-Oosten die via Turkije illegaal de EU zijn binnengekomen, terug zal nemen. Gore, opportunistische machtspolitiek over de rug van ontheemde oorlogsontvluchters - en Merkel, Juncker en Timmerfrans juichen het openlijk toe. Het plaatje is duidelijk. De elitistische, technocratische EU had maar één monetaire en één humanitaire crisis nodig om haar papieren ideaal van vrede en voorspoed ten onder te zien gaan, als een overbeladen sloep vol dobberdrommels op een onstuimige Middellandse Zee. De oorzaak is helder: papieren afspraken, of het nou over een munt of over mensen gaat, zijn geen eurocent waard wanneer de dagelijkse realiteit de wissels van de werkelijkheid omzet. Europa koerst richting het ravijn van de rampspoed. De Griekse geldcrisis bewijst dat de euro niet deugt. De "oplossing" evenmin: of het nou de vileine Brusselse machtspolitiek is waarmee de Grieken in het gareel zijn geforceerd (met "onze" Dijsselbloem in een dubieuze rol als monetaire despoot), of de vergaande financiële machinaties die worden opgetuigd om dit soort situaties in de toekomst te voorkomen (bankenunie, noodfondsen): geen enkele gekozen crisismaatregel heeft zijn wortels in een mandaat van de Europese bevolking en wij hebben altijd geleerd dat je op los zand niet kunt bouwen. Hoe meer topzware constructies er bovenop de EU gebouwd worden zonder fundament in electorale fiducie van het volk, hoe dieper het Europese droomkasteel wegzakt in het drijfzand van het democratische tekort. Bij de onderste verdiepingen van dat kasteel, waar de 'gewone burger' huist - tegenwoordig ook wel aangeduid als 'racist', 'xenofoob' of 'populistische onderbuik' - staat het grondwater dientengevolge al een tijdje tot de lippen

UPDATE. Orbán: ‘EU krijgt 500.000 extra Syriërs dankzij Turkijedeal’ en Turken smalen dat de EU zich liet chanteren https://t.co/zgIXcHBFQL

— GeenStijl (@geenstijl) December 2, 2015

hangmatten vangnetten vooralsnog het sterkst zijn. De Hongaarse premier Viktor Orbán, verketterd in West-Europa, slaat al maandenlang de ene spijker na de ander op de kop over een migratieramp die de laatste restjes cultureel zelfvertrouwen uit Europa zuigt. Maatschappelijk gezien hebben de hekkenbouwers in de voormalige Sovjetsatellieten en de Balkan daarom groot gelijk: Europa heeft al decennialang alle hens aan dek nodig om de ankerketting vol slecht geïntegreerde moslims binnenboord te houden en te voorkomen dat complete samenlevingen vastlopen in de murky waters van de verdeeldheid, onvrede en sociale ongelijkheid. En ook met het anker half in het water is de culturele islam een rem op vrijheden, open debat, maatschappelijke coherentie en welvaartsontwikkeling. (West-) Europa is een continent van multimonoculturele samenlevingen geworden: allemaal samen voor onszelf en zo veel mogelijk langs elkaar heen. Shoarma eten na het stappen is géén multiculturalisme, net zomin als van bovenaf gesubsidieerd sociaal-maatschappelijk knuffelwerk dat is. Politiek leiders van landen die nu de wrange vruchten van de migratie plukken, hebben in het (recente) verleden stuk voor stuk verkondigd dat de multiculturele samenleving is mislukt: Merkel verklaarde het in 2010, evenals Yves Leterme toen die nog premier van België was. Cameron beaamde het in Engeland in 2011, Verhagen zei het eveneens in 2011 namens Nederland en in Frankrijk was Sarkozy op hetzelfde moment dezelfde mening toegedaan. Op dit moment hebben al deze landen hun grenzen open staan voor nóg meer import van maatschappelijke mislukking, zonder dat de Europese Unie als geheel tot een, letterlijk, sluitende oplossing voor de buitengrenzen kan komen. Ook Erdogan biedt daarin slechts een schijnoplossing, waar hijzelf bovendien beter van profiteert dan wij - als we er überhaupt al wat aan zullen hebben. (Lees: Nee, daar zullen we niets aan hebben.)

"Grootste islampagina van NL & B" verspreidt weer eens Joden- & Christenhaat: https://t.co/0KoVB4KfnU #antisemitisme pic.twitter.com/qBXexyEP9R

— Prof. D.A.H. Vintik (@Prof_DAH_Vintik) December 1, 2015

Met hun autonome grenzenbeleid verscheuren de hekkenbouwers ook het in papier gegoten Europese eenheidsideaal. Zij mochten toetreden, lid worden en soms zelfs de euro invoeren en ontvingen daarvoor enorme subsidies, hulp bij sociale hervormingen en toegang tot de Europese honingpotjes. Maar nu er onderlinge solidariteit verlangd wordt, is het geen voor allen en ieder voor zichzelf en daarmee is de shredder van de soevereiniteit sterker dan het papier van het Europese Ideaal. Terecht, overigens, want internationale solidariteit die is gesmeed in soevereiniteit (mét bijbehorend democratisch mandaat voor de nationale volksvertegenwoordigingen) is vele malen sterker dan centraal bestuurd technocratisch collectivisme dat rust op papieren pijlers van propagandistisch 'nooit meer oorlog'-populisme waar Guy Verhofstadt (VVD66) de meest mondige minstreel van is. Het bovenstaande GSTV-filmpje bewijst dat ze zelfs in het door en door eurofiele politieke hart van Den Haag de Europese onmacht inmiddels niet meer durven te ontkennen. Merkels bezopen kreet 'Wir schaffen das' heeft rechtstreeks geleid tot Erdogans gehaaide machtspolitiek en die conclusie is té voor de hand liggend voor iedereen met gezond verstand om nog langer ontkend te kunnen worden door politiek Den Haag. Alle fractieleiders spreken dus in een vlaag van verfrissende eerlijkheid over 'chantage' door Erdogan - waarmee ze impliciet de machteloosheid van Europa erkennen. Zoniet, echter, MinPres Rutte. Als énige blijft hij in de camera herhalen dat de EU niet marchandeert met haar eigen normen en waarden, dat Erdogan de EU echt niet in een houdgreep heeft en dat de politieke "oplossing" die wordt nagestreefd helemaal geen capitulatie van het Europese collectivisme betekent. "La la la la la niks aan de hand." Waarmee de VVD-premier, met het oog op het Nederlandse EU voorzitterschap dat op 1 januari begint, nu de kapitein van dienst is op een stuurloos schip waarvan het orkest al een tijdje is gestopt met spelen. Wat rest, is de pijnlijke stilte van de Europese politieke machteloosheid terwijl de gure wind van het democratische verraad vrij spel heeft. Het wachten is tot de stilte doorbroken wordt door de verlossende woorden 'abandon ship!'. Wie gaat ze uitspreken?