Geenstijl

Syriërs zijn niet meer welkom. Wir schaffen das NICHT. Haar soundbite heeft twee maanden gegalmd. De dame heeft gedraaid. Geen gezinshereniging, geen normale asielaanvraag en na een jaar graag weer vertrekken. Dat is trouwens het enige aantal wat niet groeit: het aantal afgewezen asielzoekers dat daadwerkelijk vertrekt. Begin gewoon eens met een subsidiestop en handelsboycot voor elk land dat zijn eigen onderdanen niet terugneemt. Anders wordt het nooit wat. De Europese Commissie verwacht in 2016 slechts anderhalf miljoen vluchtelingen. Een lichtere stijging van de miljoen in 2015. Helemaal hoopvol is de verwachting dat 2017 dit probleem voorbij is en slechts een half miljoen ontheemden zich melden. Het realisme gaat moeiteloos over in wensdenken. De EC verwacht dus een daling van 67% terwijl het donders goed weet dat er nu vier miljoen Syrische vluchtelingen in buurlanden zijn, plus acht miljoen interne Syrische vluchtelingen, plus dat veel asielzoekers geeneens Syriërs zijn. Met alle respect, de vluchtelingen zijn dan nog lang niet op, dus deze voorspelde daling is prematuur, gebakken lucht, volksverlakkerij en sabotage van een goed vreemdelingenbeleid. Heel even verkeerde ik in de illusie dat met het totaal van drie miljoen vluchtelingen bij onze EC het kwartje gevallen was dat de Syrische vluchtelingenstroom ieder jaar is verdrievoudigd sinds 2011. Jaarlijks exponentiële groei. Maar ook een keurige sinus. Na de winter het dal, na de zomer de drukste maanden september en oktober. Maar nu niet meer. Mijn voorspelling is niet uitgekomen. Er zijn vorige maand anderhalf keer zo veel Syrische vluchtelingen gekomen als in september. 141.075 in plaats van 93.300. Een trendbreuk. De Russische inmenging gaf verdere escalatie en het gebrek aan voedsel (45% betaald), toekomstvisie en stabiliteit in vluchtelingenkampen motiveert nog meer mensen verder te trekken.

Oorlogsmisdadigers allemaal vrij Vluchtelingen die gewoon oorlogsmisdadiger blijken te zijn worden niet opgepakt, niet vervolgd en niet eens uitgezet. Ze verdwijnen in de Nederlandse illegaliteit. Deze categorie vormt niet alleen een direct gevaar voor onze veiligheid, maar óók voor vluchtelingen die wij een veilige plek beloofd hebben en op hier op straat hun beul tegen het lijf kunnen lopen. Dan bereiken we zelfs niet het enige waarvoor asiel bedoeld is: de mogelijkheid voor gewone burgers om een oorlog achter zich te laten. Het is een gotspe dat Nederland, de zetel van internationale rechtsorde, niet een voorbeeld is in het opsporen, vervolgen en detineren van deze klootzakken. Ons ministerie van Justitie wil ze uitzetten in plaats van vastzetten. Symboolpolitiek De geblondeerde leider wil graag een extra hekje om ons land heen. Met poppetjes ernaast. Als ik kijk naar de hindernissen die gelukzoekers allemaal nemen tijdens hun reis verwacht ik niet dat zes meter ijzer extra het verschil maakt. Doet het in Ceuta, Melilla of Calais ook niet. Het Hongaarse hek lijkt te werken, omdat eromheen lopen nu nog een kortere en makkelijkere route is. Australië heeft jarenlang een direct uitzetbeleid gehandhaafd en is nu verlost van het probleem. Zo lang dat deel van het beleid ontbreekt voor gelukszoekers is de rest van het verhaal kansloos. Het moet zinloos worden de hindernissen te nemen. Anders krijgen we steeds grotere groepen in de illegaliteit en in asielzoekerscentra met steeds minder stabiliteit, zorg en scholing. Dezelfde steen We hebben met de Molukse gemeenschap gezien wat er gebeurt met een slecht integratiebeleid. We zijn met de beste Molukkers begonnen. Immers: ze waren goed genoeg om voor ons in het KNIL te dienen. Tot de jaren zeventig hebben ze in barakken buiten de samenleving om geleefd. Een generatie lang aan het lijntje gehouden dat ze terug konden keren naar hun eigen staat. De totale escalatie werd gebracht door de tweede generatie, die niet even slaafs bleek te zijn als hun ouders. Het heeft vervolgens nog een generatie geduurd voordat die gemeenschap mee mocht en begon te draaien in onze maatschappij. Grote asielzoekerscentra naast minuscule dorpjes geeft een herhaling van dit drama. Geen kans op scholing, werk, integratie of terugkeer. Hypothetisch beleid Als Duitsland haar Syriërs binnen twaalf maanden wil uitzetten, kan het beter gewoon de stad Damascus innemen. Ik zie namelijk niet een andere route die vergelijkbare resultaten oplevert. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik voorstander ben van een Derde Golfoorlog, ik wil alleen erop wijzen dat ook deze belofte van Angela Merkel helemaal nergens op gebaseerd is. Bij gebrek aan vrede in het Midden-Oosten zijn we sowieso aan het dweilen met de kraan open. Daarom krijg ik iedere keer als een politicus in dit dossier het woord “tijdelijk” in de mond neemt een spontane antiperistaltische oprisping. In plaats van leiding te geven en oplossingen na te streven, wordt gekozen te liegen tegen zichzelf, u, vluchtelingen, gelukszoekers en kiezers. Dit is een extreem moeilijk dossier, dat uiteenvalt in drie beleidsterreinen waar decennia in gefaald is: vrede, terugkeer en integratie. Wil de echte staatsman of staatsvrouw nu eindelijk eens opstaan?