Wim Pijbes is directeur van het Rijksspatiemuseum en behoort daarmee tot de elite van Nederland. Maar Wim Pijbes is geen elite, hij speelt elite. De man begon ooit als
lampenbollendraaier in het theater. En in zijn huidige functie draait hij Nederland een poot uit. Nederland zou twee Rembrandts aanschaffen voor 160 miljoen euro, waarbij het Rijksspatiemuseum 80 miljoen voor haar rekening zou nemen via private sponsors. Maar de deal is verpest door Wim Pijbes, die
zijn grote muil niet kon houden en graag publiekelijk opschepte over een deal die nog niet rond was. Waardoor de Fransen zich er mee gingen bemoeien en we nu dus met een Nederlands-Frans co-ouderschap zitten van de twee Rembrandts. Door de babbelziekte van
gehandicaptenhater Pijbes was Nederland bijna beide Rembrandts misgelopen. Nog erger, toen de deal door de loslippigheid van fietstunnelterrorist Pijbes afketste en er nog maar 80 miljoen op tafel hoefde te komen, kregen de middelvingers van Wim Pijbes een erectie richting de belastingbetaler en
weigerde hij nog langer met de pet rond te gaan. Want die tachtig miljoen die aan kosten overbleef, had natuurlijk ook de 80 miljoen met private sponsors van Pijbes kunnen zijn. In plaats van wederom de belastingbetalert. Lafkwakkerige slapjanus, wannabe intelligentsia, narcistische faalregent die met dedain voor het volk niet een curator is van Nederlandse cultuur, maar alleen geïnteresseerd is in het wel en wee van Wim Pijbes. Enfin, na deze soap hebben we nog maar één vraag: was het nou Pijbes die de aanschaf initieerde (en verpestte) of Pechtold? En wanneer gaan ze deze kwestie met een kooigevecht beslissen?
