Op een fijne nazomerochtend in Purmerend... Roderick schat, geef je mij even de courant aan? -Neemt slok van exclusieve macchiato-. Gloeiende griebels! Wat lees ik nu in 't
Noordhollands Dagblad? Een stuk of duizend van die stakkers uit de zanderige negorij blieft een slaapplaats aan de Westerweg, middenin onze keurige woonwijk. Roderick, echtgenoot, hoe moet het dan met de waarde van onze kapitale villa's? - Gunst, Antoinette, daar blijf ik je even een antwoord op schuldig. -hapt in peperdure bonbon- Maar lief, die arme vluchtelingen hebben het zwaar, kunnen wij, gegoede burgers, hen geen helpende hand bieden? - Ben je betoeterd, Roderick? Hoe kan ik dan nog veilig over straat naar de paarden? -nipt van ochtendborrel- Voor je 't weet poepen ze op onze zonnepanelen. En jij, kun jij je die hagelnieuwe Ogio-set nog wel onbekommerd bij de club op de stoep parkeren? Heb je daar wel over nagedacht? - Hmm, nu je het zegt liefste, nog niet nee. Weet je wat, we schrijven een brandbrief aan de gemeente. En ik spreek de wethouder nog wel even aan op de baan morgen, die woont hier tenslotte ook
om de hoek. Dan komt het vast allemaal in orde. Laten we trouwens een beetje achterin gaan zitten bij de informatieavond, dan zitten we keurig buiten beeld,
achter de tokkies. We moeten tenslotte wel deftig en fatsoenlijk blijven.
Of in ieder geval zo lijken.
