Geenstijl

Het vertrek van Felix Rottenberg als Hoofd Headhunting bleek vrijdagavond zelfs een verrassing voor enkele van zijn vertrouwelingen die mij overdag nog hadden verzekerd dat er niets aan de hand was. Vrijdag rond het middaguur begreep ik echter al van andere zegsmannen dat het mis was. Hans Spekman had Rottenberg ontboden op het partijbureau en de uitkomst van dat gesprek stond vast: Wegwezen. De rest van de dag werd er nog wat gesteggeld over een op te stellen verklaring maar de dwarse Rottenberg nam uiteindelijk de vlucht naar voren en besloot aan te schuiven bij zijn makker Matthijs van Nieuwkerk om het nieuws zélf te vertellen. Eerder deze week had de PvdA-fractie in aanwezigheid van partijvoorzitter Hans Spekman ook al haar ongenoegen laten blijken over de media-optredens van de voorzitter van de kandidatencommissie. Logisch: het is bijzonder vervelend als zowel de partijleider als de prominente minister te kakken worden gezet voorafgaand aan belangrijke optredens (Samsom de Bedrijfsleider in Trouw, Dijsselbloem de Supertechnocraat in College Tour). Rottenberg stal hun shine op een ongekende manier. Wat ook meespeelde bij de overweging van het partijbestuur om te breken met Rottenberg was dat er sprake zou zijn van nóg een kritische publicatie met Rottenberg in de hoofdrol rond Prinsjesdag. 'Het gaat niet ophouden,' was daardoor de conclusie van Spekman en consorten die daarvoor nog hadden gegokt op het uitdoven van de kwestie. Maar er knetterde meer bij de PvdA.

Tussen de optredens van Felix de Messenwerper door schreef PvdA-Kamerlid Jacques Monasch een kritisch artikel over de - inmiddels - Britse Labour-leider Jeremy Corbyn. Volgens Monasch zal de sociaaldemocratie zowel progressief én conservatief moeten durven zijn. Hij kraakte enkele harde noten over asielbeleid, Europese eenwording en de werkeloosheid. Citaat: “Europese landen als Slowakije of Hongarije die geen asielzoekers willen opnemen moeten daarom uitgesloten worden van voordelen die het lidmaatschap van de Europese Unie voor die landen biedt. Op het gebied van asiel kunnen we niet, met een nog altijd zeer moeizame integratie, de poorten openzetten, anders dan voor erkende vluchtelingen. We kunnen geen arbeidsmigratie stimuleren als we te maken hebben met een hardnekkige langdurige werkloosheid in Europa.” En: “De sociaaldemocratie zal daarnaast nieuwe allianties moeten opzoeken in plaats van het terugvallen op het ‘Old labour’ van Corbyn. Zonder medewerking van het midden- en kleinbedrijf zullen we geen moderne arbeidsmarkt met meer zekerheid voor werknemers kunnen vormgeven.” Plus: “Op het gebied van de sociale zekerheid, de uitkeringen voorop, zullen regelingen ten allen tijde activerend moeten zijn. Verstikkende betutteling van uitkeringsgerechtigden moet worden bestreden. Participatie boven afhankelijkheid.” Het stuk las ook als een vingerwijzing naar Hans Spekman die vorig weekeinde nog pleitte voor een linksere koers van de PvdA. Kers op de taart deze doldwaze PvdA-week was natuurlijk Diederik Samsom die zaterdag ondanks alles stelde dat hij nog steeds premier wil worden. Het kenmerkt de oud-activist: op volle kracht met je speedboat van het eigen gelijk door die woest kolkende branding heen rammen, op weg naar de rode morgenstond. Aardige zinsnede uit het interview: "Ik heb een geweldig, warm team om mij heen en samen met Hans (Spekman, BP) en Jeroen (Dijsselbloem, BP) vormen wij een gedeeld leiderschap.” Daarmee zorgvuldig de naam van zijn partijgenoot vermijdend die mede-naamgever is van het kabinet Rutte-Asscher. Ondertussen maakt Spekman zich op voor zijn herverkiezing als partijvoorzitter. Onherroepelijk zal de toekomst van de PvdA dan ter sprake komen. En het verlies van drie verkiezingen op rij en de rol van campagneleider Spekman daarin. Die storm binnen de PvdA gaat voorlopig nog niet liggen. En Rottenberg, had hij eigenlijk gelijk toen hij zei dat Samsom de ‘bedrijfsleider’ is van het kabinet en Dijsselbloem een ‘Brusselse supertechnocraat’? Duh!