Geenstijl

Er schijnen mensen te zijn die juichen bij het lezen over 70 lijken die in vrachtwagens door Europa rijden. Of bij het zien van aangespoelde kindjes in Europese wateren. Gaskamers een goede plek vinden voor vluchtelingen. Weer anderen geven een moeder die d’r baby boven water probeert te houden, een hoofddoek. Ziek. Maar dan spoelt er een kindje aan op een Turks strand. Het beeld doet volwassen mannen stamelen ‘waarschijnlijk net zo oud als mijn zoontje’ of ‘had ‘m liever bij mijn zoontje op de crèche gezien volgende week’. Hoe schrijnend het beeld ook is, twee dingen vallen op: 1. waarom is dit kindje zoveel erger dan alle andere doden en 2. waarom wordt dit kindje ingezet als game changer om de Europese grenzen open te stellen? Het kindje wordt consequent Syrisch genoemd. Maakt dat het soms extra erg, aangezien Syrisch staat voor ‘legitieme vluchteling’ in plaats van voor gelukszoekers? Dit kindje had niet mogen sterven, dit kindje was op de vlucht voor oorlogsgeweld? Dit kindje had terecht gemoeten in Europa? Dit kindje wél? Waarom dit kindje wél en die andere kindjes niet? Waarom werd een aantal weken geleden de vier aangespoelde kindjes al snel genegeerd? Ook zij waren fotogeniek – denk roze legging. Waarom ging de discussie toen over de vorm, viel iedereen over de term dobberneger in plaats van over de dode kindjes?

Dit aangespoelde jongetje is, nog afgezien van de vraag of hij Syrisch is of niet, oorlogsslachtoffer is of niet, vooral het slachtoffer van mensenhandelaars. Van types die geld verdienen aan andermans leed. Types die sommetjes maken: ik heb een boot, Kos ligt aan de overkant, er kan met gemak 30 man op mijn boot... hey, KACHING! Dit aangespoelde jongetje is een slachtoffer van moordenaars, die willens en wetens hun bootjes volstouwen met mensen die op zoek zijn naar een beter bestaan. Types die door Turkije en élk land met havenplaats subiet opgepakt en uitgeleverd dienen te worden aan het Internationaal gerechtshof in Den Haag om terecht te staan voor moord met voorbedachte rade. Maar dan nog: dit jongetje en zijn ouders zijn opgestapt in Turkije. Er is geen oorlog gaande in Turkije – geloof me, de enig oorlog die gevoerd wordt door Erdogan is tegen kritische journalisten. Dit jongetje en zijn ouders waren Koerdisch, ze hebben, terwijl ze in een veilig land verkeerden, hun leven in handen van gewetenloze moordenaars gelegd. Dit betekent niet dat ze de dood verdienen. Het betekent wél dat de discussie over vluchtelingen zuiver gevoerd dient te worden. Het openstellen van de Europese grenzen zoals inmiddels openlijk bepleit wordt door politici, is géén oplossing. Ten eerste omdat je deze mensen tot vreemdeling maakt in een land heel ver weg van huis, van eigen normen, waarden en cultuur – je mag aannemen dat zelfs politici inmiddels weten dat dat voor beide partijen tot drama leidt. Ten tweede omdat open grenzen tot een intocht van de rest van de wereld leiden. Selecteren kunnen we nu al niet, asieladvocaten zijn een aparte klasse misdadigers, lui die het voor elkaar krijgen het verblijf van een gezin tot 15 jaar te rekken. Wordt niemand gelukkiger van. Ten derde omdat ieder mens, statusgevoelige expats daargelaten, thuis in zijn eigen omgeving, met zijn eigen familie en vrienden om zich heen, het gelukkigst is. Moet er wel vrede zijn. Dat daar de schoen wringt moge duidelijk zijn, maar inmiddels moet toch ook wel het kwartje gevallen zijn dat de definitie van vrede niet universeel of absoluut is. Onder Saddam, Khadaffi, en Assad hadden delen van hun bevolking het slecht, maar had de massa nergens last van. En eerlijk: wij in Europa hadden al helemaal geen last van ze, niet in de laatste plaats omdat deze heren de islam ondergeschikt maakten aan politiek. Nu twee van de drie dood zijn, Assad het enige lichtpunt in een duistere moslimregio is en IS hoogtijdagen beleeft, zijn vluchtelingen in het Midden-Oosten opeens ons, Europa’s probleem (toch vreemd dat de rest van de wereld de vluchtelingen niet trekt. Australië is prachtig. Nieuw-Zeeland ook. Zelfs Azië is top, en die Arabische landen zijn ook best oké, zeker als je man bent en geld hebt. Maar nee, ze moeten allemaal naar Europa). En niemand bij de VN komt op het idee om een bom op IS te laten vallen om het tuig met wortel en al uit te roeien? Dat daarbij burgerslachtoffers vallen is evident maar is dat nu niet ook het geval? Uiteindelijk zijn het niet de open grenzen van Europa maar vrede in het Midden-Oosten, die zullen voorkomen dat er nog meer kindertjes aanspoelen op stranden in Turkije, Griekenland, Italië en godbetert Scheveningen.