Brief du Jour - t.a.v. Jan Roos
Tumultueuze week voor ons nieuwbakken televisiehoofd Jan Roos. Door GeenStijl overgenomen uit de failliete boedel van PowNed, en NU AL een eclatant succes. De hele week beheerste Jan het Nieuws du Jour sinds zijn heldhaftige optreden tegen een tsunami van kk-scheldend straattuig in 020-Gaza. Op de stijlloze burelen klingelde de Buzz-0-Meter opophoudelijk, en dan kun je wat, qua handige mediaoptredens. Het leverde hartverwarmende columns/reacties op van Juf Maja, Ome Joost, Het Orakel van Oosterga, De Stille Kracht van Het Parool alsook van Kapitein Rob en Powerhouse Peter Anshof (na de break). Maar de allermooiste zat dit weekend in de mail. Van gewoon een mevrouw, uit voorheen gewoon Amsterdam...
Beste Jan, hierbij wil ik u sterkte wensen. Ik woon in 020 centrum/oost en weet hoe afgrijselijk het is om belaagd te worden door groepen jonge Noord-Afrikanen. Ik gebruik expres deze benaming omdat ik niet van andere bevolkingsgroepen de neiging vastgesteld heb altijd in groepen te "opereren". Het summum vind ik dat een van die gastjes in het Parool zegt dat u naar ze toe moet komen voor een pittig gesprek, en dat u alleen moet komen. Mij interesseert het niet dat u een zgn kapmes in handen had: in Frankrijk was ik het als 17-jarige meid zo zat om constant 's avonds op straat door groepen Noord-Afrikanen te worden belaagd dat ik een nep-pistool aan mijn vader vroeg. Dat was in 1980. Toen ik een paar jaren later in 020 aankwam was dat fenomeen hier onbekend, net als in Tokio waar ik in de tussentijd woonde. Ik kon in beide steden gaan en staan waar ik wilde! Ik liep hele gebieden van Tokio of Amsterdam midden in de nacht in mijn eentje! Wat een teleurstelling toen ik in de jaren '90 vaststelde dat de regering hier het ook zover had laten komen als in Frankrijk in de jaren '80. Ik las een paar van de tweets aan uw adres en schrok daarvan. "Vergeef ze Vader, ze hebben geen idee wat ze doen" zoiets? Sterkte, (naam bij redactie bekend)