Er was gisteravond inderdaad
een confrontatie tussen Geenstijlverslaggever Jan Roos en hangjongeren in de Joos de Moorstraat in West, maar in zijn Twitterverslag liet Roos achterwege dat hij zelf een flink wapen uit zijn achterbak trok.
Ah, dus na een stukje intensief onderzoeksjournalistiek heeft Het Parool bevestigd gekregen dat Jan wel is aangevallen. Mooi, dan kan de helft van policor Nederland stoppen met roepen dat het verzonnen is om aandacht te krijgen. Ook blijkt dat Roos zich heeft verdedigd tegen een groep aanvallers. Jeetje, welk een ontdekking.
'Ik stond bij mijn auto toen een groepje Marokkanen mij begon uit te schelden. Ze riepen: 'Kankerlijer, 'ik neuk je kankermoeder' en dergelijke. Maar kort daarna begonnen ze stenen naar me te gooien. Die trokken ze uit de grond en sloegen ze kapot,' vertelde Roos vanochtend over de confrontatie die hij gisteravond rond half negen had met 'twaalf Marokkanen'. 'Ze liepen op me af met een stuk hout en een ijzeren pijp. Ze zeiden dat ze me gingen doodslaan. Ik wilde wegrennen, maar toen bedacht ik me dat ik helemaal niet goed kan rennen. Dus ben ik op ze afgerend, met veel kabaal. Daarna renden ze weg.'
Ah, Jan werd dus uitgescholden, bedreigd en aangevallen. Althans zegt Jan. Zo zegt Jan ook dat het twaalf Marokkanen waren. Waarom Het Parool dat tussen haakjes plaatst, is vreemd. Ze nemen Jans getuigenis dat het er 12 waren en Marokkaan dus blijkbaar met een korreltje zout.
Uit navraag in de buurt blijkt dat er inderdaad sprake is geweest van een confrontatie met over en weer geschreeuw, maar wat zich precies heeft afgespeeld blijft onduidelijk. Volgens drie omwonenden had Roos op enig moment een matzwart kapmes in zijn hand van zeker een halve meter lang, waarmee hij de groep wegjoeg. 'Ik zag hem met dat mes zwaaien, om te intimideren,' zegt overbuurman Khaled Omeraat (45). 'Ik vroeg hem of hij hier woonde, maar hij was druk met het uiten van allerlei racistische teksten.'
Weer moet Het Parool bevestigen dat er toch sprake blijkt te zijn geweest van een confrontatie. Daar werd namelijk al zo vreselijk aan getwijfeld. Een confrontatie is overigens volgens het woordenboek het treffen tussen twee vijandige groeperingen. Een parkeermeter vullen in Amsterdam-West is voor Het Parool dus al een aanleiding om je een vijandige groepering te noemen. Mooi stukje objectieve oorlogsverslaggeving van het voormalige verzetskrantje. Dat Roos zegt aangevallen te zijn door twaalf Marokkanen wordt tussen haakjes gezet, maar hem als een vijandige groepering duiden is dan weer geen enkel punt.
Enfin. De krant gaat verder. Het is erg onduidelijk wat er zich heeft afgespeeld. De journalisten weten van hun getuigen te onttrekken dat Roos als een soort highlander door de buurt heeft gerend, maar waarom kunnen ze maar niet boven water krijgen. Ninja Jan heeft dus een groep weggejaagd volgens drie omwonenden, die niks hebben gemerkt of gezien van de aanval op hem. De groep wordt dus weggejaagd door een intimiderende Jan de Hakmesman. Het Parool schrijft niks over dat het mogelijk ook best intimiderend kan zijn als je door twaalf Marokkanen wordt aangevallen. Waarschijnlijk omdat hun getuigen nou net dat onderdeel niet hebben gezien.
PS: wie is toch die Khaled Omeraat? Misschien wel die Marokkaanse man waar Roos het over heeft in zijn verslag van de confrontatie. Die man zou juist tegen de twaalf Marokkanen geroepen hebben om te stoppen met het aanvallen van onze nieuwe aanwinst. Maar nu is Khaled heel erg geschrokken van Jan. Rare wending deel 2314. Khaled vroeg Roos nog, terwijl hij werd aangevallen, of hij hier woonde. Bijzonder relevant natuurlijk. Maar Jan ging helemaal niet op die aardige vraag in. Vreemd, tijdens het stenen ontwijken kan je best tijd maken voor een gezellig praatje met een buurtbewoner.
Roos was ook druk met het uiten van racistische teksten. Wat krijgen we nou! Dus meneertje komt in confrontatie met twaalf Marokkanen en gaat ook nog als een rechts-extremist die jongens racistisch bejegenen. Wat een onbeschofte vlerk. En wat een primeur van Het Parool natuurlijk. Iemand die aangevallen wordt door 12 honden en dan smerige rothond schreeuwt, is natuurlijk ook fouter dan fout.
Volgens drie jongens die deel waren van de groep op het plein, herkende één van hen Roos als verslaggever van Geenstijl. 'Een bn'er!' riep iemand,' zegt een van de jongens. 'Toen liepen we met maximaal vijf van ons naar hem toe. We zeiden: 'Mogen we je wat vragen, ben jij van Pownews?'
Eindelijk heeft Het Parool betrouwbare getuigen gevonden, de aanvallers cq onschuldige lieverds zelf. Geen scheldpartijen van deze vredesduiven, geen ik neuk je kankermoeder, geen vieze gore tyfushomo, nee de boys herkende een bner. En wat doen die vriendelijke pubers dan? Juist, die komen een praatje maken. De twaalf jongens werden er hoepelepoep vijf en gingen op handtekeningenjacht.
Volgens de jongens trok Roos op enig moment het kapmes uit de achterbak van zijn auto en trok de hoes er af. 'Hij zei: 'Ik hak jullie kankerkoppen er af!'
Volgens de jongens, ze worden nu niet alleen qua aantal kleiner maar ook hun leeftijd keldert met de minuut, trok die vijandige groepering van een Jan Roos zomaar een zwaard uit zijn kofferbak en begon de onverlaat nog te dreigen ook. Daarbij wordt het woord kanker in Amsterdam-West als ernstig beledigend beschouwd, dus dat schokte de onschuldige jeugd op het pleintje des te meer.
Volgens de getuigen, waaronder een overbuurvrouw, stond Roos tegenover minder dan twaalf jongens en gooiden ze niet met straatstenen, laat staan dat er stokken en ijzeren staven aan te pas kwamen, zoals de verslaggever stelde. 'Volgens mij is er met wat kleine dingen gegooid,' zegt de buurvrouw.
Niet alleen zijn de twaalf Marokkanen veranderd in vijf jongens, ze gooiden helemaal niet met straatstenen. Dat die bijziende Jan de hoop voor de toekomst met stokken en staven zag aan komen rennen, had waarschijnlijk met vlekken op zijn bril te maken. De kinderen wilden immers alleen met hem op de foto. De anonieme buurvrouw heeft toch wel gezien dat de vijf jongens wat kleine dingen gooiden. Het waren bloemen en snoepgoed, zo weet Het Parool. De vraag blijf natuurlijk waarom die drie lieve vriendelijke helden met kleine dingen hebben gegooid? Misschien is dat wel een Amsterdam-West traditie alwaar iedere bner een soort ticketparade krijgt aangeboden door de plaatselijk feestcommissie.
Roos erkent desgevraagd dat hij inderdaad 'wel iets in zijn hand had,' maar zegt dat het geen kapmes was. 'Het was een knuppelachtig ding, dat ik in mijn auto heb liggen voor als ik word aangevallen door Marokkanen. Dat gebeurt namelijk vaker. Ik heb het daar liggen om mezelf te beschermen. Als ik het niet had gepakt, had ik nu in het ziekenhuis gelegen.'
Wel godverdomme! De speurneuzen van Het Parool hebben toch maar even boven water gekregen dat die mafklapper van een Roos zich niet zomaar aan gort laat slaan. Oh wacht, waarom pakt hij eigenlijk een knuppelachtig ding als er twee fans op hem afkwamen? Raarrrrrr.
Roos zegt het eerder 'niet relevant' te hebben gevonden om te vermelden dat hij een wapen had en dat hij het daarom vandaag bewust onvermeld liet in de uitvoerige discussie over het incident op social media. 'Het lijkt mij interessanter dat ik door een roedel bloeddorstige honden werd aangevallen dan dat ik mij heb geprobeerd te verdedigen.'
Dus Jan verzint eerst dat ie wordt aangevallen. Dan zoekt ie s avonds in West ruzie met een stel vriendelijke knapen. Vervolgens pakt-ie een hakbijl om deze mannetjes de kop af te hakken. En passant gilt ie ook nog even racistische teksten. EN!!! EN verzwijgt hij op den Twitters dat hij zichzelf heeft verdedigd. De smeerlap. Het Parool vraagt namelijk ook altijd aan een verkrachter of zijn slachtoffer hem heeft uitgescholden of gekrabd. Want allemaal leuk en aardig natuurlijk, het is namelijk heel erg relevant dat iemand die aangevallen wordt zich verweert. Zo is het niet zo heel lang geleden dat het moedige Parool zich tegen de Duitsers keerde. De vraag is natuurlijk wel: deden ze dat eigenlijk wel netjes?
De aanwezigheid van het kapmes zou kunnen verklaren waarom Roos geen aangifte heeft gedaan van het incident, ook niet nadat de politie én stadsdeel West hem gisteren en vandaag vroegen dat wel te doen. Zelf zegt Roos weinig vertrouwen te hebben in een aangifte. De jongens op het plein denken evenmin aan aangifte - 'Als-ie een man is, komt-ie vandaag terug' - en willen ook niet hun naam geven.
Jantje Koekenpantje doet dus geen aangifte omdat hij zelf de dader is. Toch vriendelijk van de geterroriseerde jeugd op het pleintje dat ze verwarde man Jan niet voor het gerecht slepen. Liever gezegd, ze nodigen hem uit voor een kommetje couscous. Als ie een man is, dat dan weer wel.
(Door: Merel Straathof en Maarten van Dun)
Redelijk Dun verhaaltje, Maarten.