Zondagmiddag vloog een auto over de kop in Bunschoten, omdat de vrouwelijke bestuurder bezopen was gaan rijden. Op de achterbank:
een jonge baby. Beiden gelukkig ongedeerd. Wat een oerstomme poging tot postpartum abortus, dit. Maar afgetankt met Jillz of witte wijn of mojito -of wat dan ook de alcoholische antidepressiva d'été is- rond gaan rijden met je jonge baby is net zo debiel als je het hemeltje van het wiegje in de fik steken wanneer je kind het koud heeft. En het is een trend. Vorige week crosste een vader bezopen
van de dijk bij Twello met zijn twee kinderen aan boord. Ook zonder fysiek leed afgelopen. En ook werd er in Almere een 31-jarige vrouw strontlazarus aangehouden terwijl ze aan het rijden was
met acht kinderen in de auto. Ze was te bezopen om een blaastest af te nemen. Niet bekend of alle acht kinderen van haar zelf waren, maar we weten ook niet of dat het erger of minder erg zou maken. Wat beklijft is de vraag waarom deze ouders hun kind zo dolgraag een dodelijke of verminkende autocrash willen laten beleven. Dat lijkt ons een levenservaring die kinderen hartstikke goed kunnen missen in hun ontwikkeling. Zeker als het de laatste levenservaring is die ze opdoen. Het is erger dan je 3-jarige dochter
vergeten bij een tankstation en daar pas 200 kilometer verderop tijdens de vakantierit achter komen. Alle alcomobilisten zijn gemotoriseerde pogingen tot doodslag. Maar ouders die bezopen met hun kind in de auto rijden zouden zowel vrijheid, rijbewijs als kids kwijt moeten zijn.
