Het hart van de Nederlandse democratie verkeert in terminale staat van rot. Demense die er van weten laten zich horen. "
Alles gaat voortdurend kapot." "
We bereiken een kritiek punt als er niets gebeurt." Ambtenaren, beleidsmedewerkers en politici die "
onder lekkende daken met houtrot in de kap en goten hun werk doen, overal-en-nergens zit asbest, is de bekabeling aan vervanging toe en zijn de kelders vergeven van betonrot." Oh, de symboliek. Een land dat al sluimerend steeds meer soevereiniteit overdraagt aan de volstrekt anti-democratische EU, waar bijna alle te verkiezen volksvertegenwoordigers dit gehele dossier binnen een veel te nauw afgebakend kader bediscussiëren en waar het opzetten van een referendum in 2015 nog zo moeilijk mogelijk met papier en postzegels geregeld moet worden, verkeert inderdaad in staat van democratische rot. Goed. Het hele Binnenhof moet dus eigenlijk gerenoveerd worden, maar er speelt "
Volgens ingewijden bij politici een sterke sentimentele weerstand om jarenlang het Binnenhof te verlaten." Lees: we zijn zo verknocht aan de bedrijfskantine en
Tonics en we zitten gewoon niet te wachten op landje besturen vanuit een bouwkeet. Niks 'democratisch sentiment'. Een renovatie waarbij de politici gewoon even wieberen zou tussen de 500 en 600 miljoen euro kosten. Maar als het een 13 jaar lange gefaseerde verbouwing wordt om de tere democratische zielen van politic te ontzien, zal het de belastingbetaler
125.000.000 meer kosten. Achja, nog een naheffing in het belang van democratie meer of minder, heeft toch allang niemand meer last van.
