Luitenant-Generaal De Kruif over PangPang Pechtold
"In 1940 was dat tekort aan munitie er ook zonder enige twijfel. De gevechtsverslagen spreken van mitrailleurs met 60 patronen en karabijnen met een tiental schoten. Op zich is dat schokkend. Als insider weet ik dat de situatie bij Defensie nu van een volstrekt andere orde is. Gelukkig maar. Maar wat mij echt aan het denken heeft gezet is dat sommigen, ook vandaag, het gebrek aan munitie gelaten tot zich nemen. Daar haak ik af. Militair zijn is geen spelletje. Wij zijn de enige beroepsgroep in Nederland waarbij de opdracht boven alles gaat, ook je eigen leven. Die speciale positie brengt rechten en plichten met zich mee, voor ons en degenen die ons op missie sturen.
Het risico wat wij lopen kan onder operationele omstandigheden alleen worden beheerst als wij beschikken over een robuuste vuurkracht die iedere tegenstander kan domineren. We hebben daarbij de plicht om dit dodelijke vermogen met verstand, volgens het vigerende recht en proportioneel te gebruiken. Maar wij hebben ook het recht om te allen tijde over deze vuurkracht te beschikken. Invulling van dat recht moet geborgd zijn op het niveau dat ons de missies opdraagt. Pang pang roepen past daar niet in en is ook niet grappig. Toen niet, nu niet en in de toekomst niet."