Mooi dit. Delegaties van het kabinet zijn
meerdere keren naar Maleisië gevlogen om iets duurzaams te doen. Heerlijk ironisch, altijd, dit soort "duurzaamheidstripjes". Kijk
deze foto, Sharon Dijksma in typisch Hollands Toeristenoutfit in een bos in Maleisië: praktisch haar, zonnebril, juttezak vermomt als jurk en een velletje met de aangeboden excursies waar ze degene met de minste toeslag van uitkiest. Dijksma gaat even namens Nederland bepalen hoe duurzaam Maleisië met haar hardhout omgaat. Moet je eens andersom doen: een Maleisische minister die gaat bepalen hoe duurzaam wij met onze koeien om gaan. Afijn, het MTCS-keurmerk voor Maleisisch hardhout kwam er na diverse duurzame vliegreizen richting het Aziatische land en iedereen met verstand van milieu en duurzaamheid heeft gelijk afstand genomen van de Kamerbrief over het duurzaamheid. Zoals alle
Maleisische milieuclubs [Blendle-alert]. Ironisch. Het kabinet vergast het milieu met vliegtripjes voor een duurzaamheidskeurmerk dat iedereen belachelijk vindt. Lang leve Gidsland Nederland! En terwijl het kabinet zich druk maakt om duurzaam hout, glijdt Maleisië af van bipolaire democratie naar
dwangneurotische dictatuur [Blendle-alert]. De regering blijkt tot de hoogste kringen
corrupt, persvrijheid wordt verkracht als vrouwen in volle Indiase bussen en buurlanden
vrezen revolutie en (
religieuze) onrust. O ja, en de tijger is er inmiddels
zeldzamer dan relevante vrouwen binnen de SGP. Het land bezwijkt onder politieke stress en sociale onrust. Maar hey, dankzij de diverse kabinetstripjes van Dijksma & Co en het moralistische duurzaamheidsfetisjisme heeft Maleisisch hardhout nu wel een keurmerk dat niemand die er toe doet serieus neemt. Volgende project van het kabinet: kijken of Syrië een duurzaamheidscertificaat verdient voor hun tuintegelbeleid en terrasverwarmingpolitiek. Goed bezig, kabinet.
