Geenstijl

Bekeerlingen, dat zijn de allerergsten. Toch? Als je kijkt naar de valse slang Arnoud van Doorn, de Merchant of Mohammed, dan zou je die stelling makkelijk bevestigd kunnen krijgen. Maar hij is gelukkig niet de enige. Na een bekering en een paar jaar als radicale haatbaard, kwam Dennis 'Abdelkarim' Honing tot de zelf beargumenteerde conclusie dat het hardcore salafisme een dood spoor is - letterlijk en figuurlijk. Hij kwam bij zinnen, schreef samen met Nikki Sterkenburg (Elsevier) een interessante vertelling over zijn leven (Ongeloofwaardig - lees dat boek) en werpt zich nu op als de man die Ibrahim Wijbenga niet kan zijn: een moslim met échte inside knowledge van de duistere kanten van de islam. Naar aanleiding van de 3-voor-1-actie die de Profeetvolgers afgelopen vrijdag op de wereld loslieten, schreef hij ons een ingezonden stuk dat we graag aan lezers & reaguurders voorleggen. Want Honing stelt de vraag die moslims zichzelf nooit stellen: Waar is de zelfkritiek? Kom er maar in, Dennis Honing: Er waren dus op 1 vrijdag 3 aanslagen. En dat terwijl de vrijdag een heilige dag is, gedrapeerd in een de heilige maand. Een maand van overdag niet neuken, niet pijpen - zelfs niet ff rukken? Zucht, nee juf, zelfs dat niet - een maand van volledige bezinning. Maar toch worden met mes (Frankrijk) kogels (Tunesië) en bommen (Koeweit) op 1 vrijdag drie fundamentele gereedschappen in de ontwikkeling van 5000 jaar oorlogvoering toegepast. Potverdrie, met hoofdcijfer 3. Maar het heeft niets met islam te maken. Aangezien ik een newborn democraat ben, mag u kiezen wat het dan wel is. Ja, niet verlegen zijn, kom er maar allemaal even bij staan. Is het de A van Appa: Amerika? Of is het de B van Bram Wijbenga: kansloze jongeren met verweerde Gucci petjes. Of misschien toch de C van Yasmina Haifa (die helaas geen C in haar olijke naam heeft): Israël? Moslims zijn niet zo goed in zelfkritiek De moslims in Nederland, en in de rest van de wereld zijn niet zo goed in zelfkritiek. Ik ben nu zeven jaar bekeerd tot de islam en heb mijn bijpassende haakneus in die jaren eens rechts en links een moskee in gestoken, maar zelfkritiek blijkt helaas steeds weer synoniem aan verraad. Natuurlijk heeft de besneden Jan met de pet in dit land de laatste twintig jaar een hoop meegemaakt. Collega's die je vragen of jij ook een vliegtuig kan besturen, buren waarbij een meterslange paal met een grote gele 'M' niet opvalt in het pittoreske landschap, maar die een geestelijke dwarslaesie krijgen wanneer er een minaret komt in hun flatwijk, het gaat allemaal aardig kut. Maar ik vraag me dan af: waarom onderzoekt de besneden Jan met de pet zijn eigen geloof niet? Een keertje zonder op eigen onderzoek, zonder die wereldvreemde imam. Kom op, die Marokkaanse meiden hebben ook die maagdenvliesherstel-kliniek niet via de imam gevonden, je kan toch verdomme wel een keertje een onafhankelijk onderzoekje doen? Waarom ontploft er zo veel? Waarom worden er zo veel koppen gesneld? Waarom zeggen die vaders dat je iedereen moet 'respecteren', maar mag je slechts met een selectief profiel als partner thuis komen? Waarom kunnen ex-moslims niet gewoon thuis hun hart luchten? Etcetera.

Is er dan helemaal niets kut aan de islam? Is alles dan koek en ei (na zonsondergang)? De moslims zitten al eeuwen in de ontkenningsfase. De meeste soennieten geloven dat het sji'isme door een 'jood' is opgericht. Het salafisme is volgens het overige spul opgericht door een Britse spion, de pacifistische Achmadiyyah-beweging zou opgericht zijn door koloniaal Groot-Brittannië en de pluralistische Bahai-beweging uit Iran zou vanuit het Russische consulaat zijn gecreëerd. Dezelfde techniek om de diversiteit van islamitische groepen te bagatelliseren word toegepast op alle weerzinwekkende shit van moslims. Bloedsporen volgen Maar laten we de koe (of de duivel) nou eens bij de horens vatten. Laten we de bloedsporen nou eens een keer volgen, en kijken of we toch niet stiekem bij de voordeur van de profeet uitkomen. We schrijven 7 januari jongstleden, 12 mensen worden vermoord vanwege het satirisch afbeelden van de profeet. Het is de aanslag op Charlie Hebdo. Een op zichzelf staand incident? 11 jaar eerder vermoordde Mohammed Bouyeri in koelen bloede de scenarioschrijver en columnist Theo van Ghogh. Midden op straat, op klaarlichte dag. In de rechtszaal verklaart Bouyeri dat het niet om de grappen over Marokkanen ging. Nee, zo verduidelijkt B., het is puur vanwege geloof. 27 jaar voordat Mohammed Bouyeri in de nek van Theo zat te poeren met een mes, werden er in Washington D.C. drie gebouwen bezet door 12 gewapende moslims. Ze gijzelden 149 mensen en vermoordden een radiojournalist. Ze waren boos en uitten een aantal eisen tijdens de gijzelingactie. Eén daarvan is de vernietiging van de de film 'Mohammed the Messenger of God', omdat die blasfemisch zou zijn. De actie zou bekend komen te staan als de Hanifi Siege, maar is in tegenstelling tot de watervaste aanslagen op 9/11 volledig in de vergetelheid geraakt. in 1889 schrijft de Franse poëet Henri de Bornier een islamkritisch stuk met de titel 'Mahomet'. De Ottomanen begonnen in die tijd al aardig weg te rotten. Kilometers land verdwenen als chocolade in de hel en het rijk kreeg de bijnaam 'zieke man van Europa'. Maar je hebt het nooit te druk om beledigd te zijn, dus het Khalifaat maakte duidelijk dat dit he-le-maal geen leuk toneelstuk was, ook al werd het honderden kilometers verderop gespeeld in een niet te achterhalen taal. Maar Frankrijk was bang dat een beetje lichtbruine schijt hebben aan het Ottomaanse rijk de Turken in de armen van concurrent Duitsland zou jagen, en zo was het de Franse premier Charles de Freycinet die het toneelstuk in 1890 verboden heeft (elke tijd heeft zijn Timmermans, zei mijn betovergrootmoeder altijd). Blasfemie bij volharding betekent de dood Is het toeval dat de moslims keer op keer geweld en diplomatieke druk gebruiken als het gaat om blasfemie? Toeval bestaat niet, zeggen de gelovigen. 'Toeval is dood' heeft Kees van der Staaij tussen zijn spekroze tepels getatoeëerd. Wat vinden we in de islam over blasfemie? Naast de koran zijn er de hadith: uitspraken, handelingen en goedkeuring van profeet Mohammed, gebundeld in verzamelingen waarvan er een paar door hun vermeende betrouwbaarheid gezaghebbend zijn voor de soennieten. Deze hadith zijn naast de koran een bron voor islamitisch recht en hebben met de koran een samenspel in de tafsir (exegese). In deze hadith komen we tegen dat de profeet de dichter Khab ibn al Ashraf laat vermoorden, omdat hij de profeet in zijn gedichten beledigde. En dan lezen we in een hadith in de verzameling van Abu Dawud (4362) dat Ali overlevert dat er een Joodse vrouw was die de profeet beledigde in haar uitspraken, waarop een man haar wurgde en de profeet oordeelde dat er geen bloedgeld betaald hoefde te worden. Het was dus wel prima zo. De islamitische juristen hebben dit soort teksten natuurlijk gebruikt om er wetten uit te destilleren, en zo zien we dat van de vier wetscholen in de soennitische islam, er twee zijn die vinden dat hij die blasfemische uitlatingen doet, gedood dient te worden, of hij nou spijt betuigt of niet. De andere scholen vinden de doodstraf door onthoofding ook van toepassing, maar onder voorwaarden, en zij accepteren berouw. Alle vier de wetscholen straffen blasfemie bij volharding dus met de doodstraf. Cultuur van woede Dit is de cultuur waarin ook Europese moslims geraken wanneer ze onderzoek doen naar de islam. Ondanks dat imams niet zullen oproepen tot het spelen van eigen rechter, kunnen ze ook niet om deze teksten heen, en worden deze juristen verafgood. Dat verklaart uiteindelijk hoe ambassades in vlammen op konden gaan. Misschien niet altijd letterlijke orders, maar wel een cultuur van woede en drang tot vergelding. De besneden Calvijn 'Achmad ibn Taymiyyah' schreef in de middeleeuwen het boek 'Het getrokken zwaard jegens hen die de profeet beledigen'. In dit boek - waar het begrip 'koprol' een hele nieuwe lading krijgt - wordt ook de doodstraf beoogd voor een ieder die de leukste thuis denkt te zijn. Ondanks dat intellectuele moslims prat gaan op ibn Taymmiyah en er veel van de 'sjeich der islaam' vertaald is, was het Havo-klant Mohammed B die als eerste een (gedeeltelijke) vertaling maakte van het koprol boek. Goh, #wateentoeval. Edgar Davids en seksslavinnen Tot slot nog even slavernij en seks met slavinnen. Ik ben altijd wel van een kinky einde. IS doet aan slavernij en vrouwenhandel. Nee, geen pooier onder onsje, gewoon op de markt, even kijken, even voelen, en altijd een slap tasje mee waardoor je m knijpt tot de auto. Bij IS hebben ze slavernij, maar IS is niet van de islam, zeggen de moslims, want IS zijn Mossad agenten, en juist de joden zijn niet vies van een beetje good old slavery, want je dacht toch niet dat Edgar Davids zijn achternaam van de stamoudste in de bossen van Ghana heeft gekregen? Toch was slavernij in 1850 voor de meerderheid van de islamitische geestelijken wereldwijd toegestaan. Voordat de Europeanen begonnen, was het de Arabische slavenhandel die zijn piek kende. De Moren zouden de Europese kusten afstruinen voor nietsvermoedende Germaanse klootviolen, die uit kustplaatsen werden ontvoerd (in IJsland een keer met honderden tegelijk) en vervolgens op de daverende Marokkaanse slavenmarkten werden verkocht als werker of seksspeeltje. Mee moeten met Zwarte Piet in de zak naar Spanje (destijds een islamitisch gebied) stamt af van deze praktijken. Op Zanzibar werden slaven gecastreerd en verhandeld en het zou tot de jaren 50 en 60 duren tot landen als Marokko, Oman en Saudi Arabië, onder de druk van die gemene kolonisators, slavernij hebben afgeschaft. In Mauritanië komt het nog altijd voor. Maar de moslims van nu zijn zo gewend aan de seculiere verdiensten, dat ze zaken als slavernij een ver van hun gebed-show vinden. En dat is op zich leuk, was het niet dat IS nu Mossad word genoemd omdat ze zoveel onverklaarbaar onislamitische dingen zouden doen. In de islam is het vrij laten en vrij kopen van een slaaf een goede daad, maar desalniettemin is slavernij in tegenstelling tot bijvoorbeeld alcohol niet verboden. In de belangrijkste hadith-verzameling (boxgarage) komen we een volgende overlevering tegen die is overgeleverd door Burraida. Hierin lezen we dat de profeet Ali stuurde om het deel van de oorlogsbuit te brengen van een slag. Deze bestond uit vrouwelijke krijgsgevangenen die nu tot slaaf waren gemaakt. Ali had seks gehad met zo'n slavin en kwam eventjes ontspannen bij in een bad. Burraida vindt dat niet kunnen en beklaagt zich hierover. Waarop de profeet zei: "Haat je Ali hierom? Hij zou nog meer verdienen van de oorlogsbuit." In een hadith van de verzameling van Abu Dawud (2150) lezen we dat na de slag van Hunain er krijgsgevangenen waren gemaakt, waaronder echtparen. De metgezellen van de profeet vonden het een beetje lullig om seks te hebben met de vrouwen terwijl hun man nog leefde. Maar God stelde ze gerust, want op dat ogenblik ontving Mohammed een koranvers (4:24) dat groen licht garandeerde voor de verkrachting van getrouwde vrouwen. En zo zijn er meer hadith, maar ik heb het bescheiden idee dat dit afdoende is om een beeld te krijgen van slavernij in de primaire bronnen van de islam. Ethische gaten Het word tijd dat moslims zich in deze zaken verdiepen, voor zichzelf een standpunt innemen en dit bespreekbaar maken. Het is nog altijd een feit: de meeste moslims in Nederland leven een leven van ora et labora, in plaats van Tora Bora, maar op een gegeven moment wordt het schadelijk om continue de vinger naar de overkant te wijzen wanneer je eigen voortuin onder de stront ligt. Nu leven we in een tijd dat er pardoes honderden jihadisten uit de lucht zijn komen vallen, en dat hoeft niet zo te zijn als de zwarte kant van de islam ook juist voor moslims zelf beter in beeld is. Er is immers geen arts die zonder diagnose kan behandelen. Zaken als Charlie Hebdo en slavenmarkten hebben een link met de islam. Zoveel is zeker. Het idee dat alles is opgelost als de moslims het land zouden verlaten, spreekt onze pluriforme belofte tegen. Wij kunnen onze moskeeën niet behandelen zoals Saudi Arabië kerken behandelt. Sinds 9/11 zijn er tientallen moskeeën gevandaliseerd in Nederland en dat is een schande. Maar ook moslims hebben deel aan de angsten, omdat ze dus al meer dan 50 jaar structureel om problemen heen praten. Accepteer de feiten: de islam heeft ethische gaten. Laten we daar nou een keer eerlijk over praten. Zelfkritiek is geen verraad. Dennis Abdelkarim Honing