Nou mannen, daar gaat jullie laatste natte zwarte fallusvormige testosteronfort: De onderzeeboot.
Voorheen was vrouwvolk verboden aan boord, want "in de kleine ruimtes zou de aanwezigheid van vrouwen tot ongewenste situaties leiden." Begrijpelijk. Zo'n gevaarte drijft of zinkt bij teamwerk, en als je iets verkeerd doet wil je natuurlijk precies weten wat dit was en niet een passief-agressieve "Oh er is helemaal niks hoor" aan moeten horen. Als je een torpedo in de lanceerschaft laadt, wil je helemaal niet horen dat matroos Inge "wel eens een grotere heeft gezien." En als je met je
mini-periscoop kijkt wat er op het matras boven je ligt, wil je al helemaal geen atletisch naakt bezweet vrouwenlichaam zien. Dat geeft alleen maar onrust aan boord en het is al zo benauwd in zo'n onderwaterklabanus. "
I'm sorry, but I just don't trust anything that bleeds for five days and doesn't die (
*)," was tot nu toe het devies, maar die dagen zijn geteld. Ach, je bent de Marine en je wilt nieuwe boten die duur kosten. Hoe deze miljoenenpost dan beter te verpakken dan "We willen dolgraag vrouwen in onze vloot integreren, maar daarvoor hebben we wel een hele nieuwe vloot nodig, want nu hebben ze geen privacy." Staat ineens iedereen en z'n feministische buurvrouw te juichen voor nieuw maritiem oorlogstuig, het volk spreekt, en voilà: nieuwe boten. Een beetje de slagkracht van de blanke patriarchen vergroten over de rug van weerloze vrouwen, hoe durven ze. Drijfelement Asha Tuinbroeke heeft zich ook aangemeld voor de onderwaterdienst, maar werd afgekeurd want [maak hier zelf de grap maar af].
