Invloed ultraorthodoxe moslims is niet te stuiten
Goed nieuws van het front. De invloed van ultra-orthodoxe salamoslims in moskeeën neemt hand over hand toe. "Integreren via de moskee" dixit Cohen (PvdA), "Zonder religie kan het niet" dixit Marcouch (PvdA), iemand? De weerbaarheid van gematigde moslims neemt af. Steeds minder moslims kunnen effectief verdedigen dat de islam een religie van vrede is, tegenover moslims die zeggen dat het een religie van onderwerping is. En natuurlijk hebben de laatstgenoemde de beste papieren. Het is, zoals dat ook met intra-islamisering gaat, een sluipend proces. Er wordt meestal niet ingegrepen omdat de salafistische boodschap subtiel wordt verspreid. Moskeebesturen zien de ernst er niet van in." Het doet een beetje denken aan het waterlelie-raadseltje: "Als een waterlelie-kolonie in een vijver elke dag in omvang verdubbelt en in 30 dagen de hele hele vijver zou beslaan, hoelang duurt het dan voordat de waterlelies de halve vijver bedekken?" Antwoord, 29 dagen. En op de 30ste dag veroveren zij de hele vijver. Zo gaat het ook met die arme moskee-besturen. Ze zien de ernst van de dreiging niet in, tot het opeens te laat is. Moslimjongeren zijn radicaler en conservatiever dan hun ouders, dat wisten we. Maar wat zegt het dat zij zelfs hier, in het bolwerk van de moderniteit, zo'n solide voet aan de grond hebben kunnen krijgen? Is ons eigen culturele kader te diffuus, is het als tolerantie gemaskeerde onverschilligheid, willen we als latente christenen voor andermans zonden aan een kruis sterven? Een combinatie hiervan? Voor onze regenten voelt dit misschien nog niet als een dringend dossier, maar het is dag 26.