Geen zorgen, mensen. Griekenland gaat 9 april gewoon
voldoen aan de 450 miljoen euro die ze moeten voldoen aan het IMF. Dat heeft de Griekse MinFin Yanis Varoufakis hoogstpersoonlijk aan IMF-chef Christine Lagarde
beloofd. En wat een Griekse politicus belooft, dat komt hij na. ευχαριστώ! Maar waar halen ze dat geld vandaan, vraagt u? Ze schijnen plotseling onverwacht toch meer belastinginkomsten te hebben dan verwacht. Dat, of het gesprek tussen premier Alexis Tsipras en
Vladimir Poetin heeft Griekenland een extra geldschieter opgeleverd. Dankzij de harde lijn van de EU, die Griekenland dwingt om haar schuldeisers prioriteit te geven ten nadele van de eigen bevolking, worden de Grieken in de open armen van Rusland gedreven. Daar vinden de Grieken wel troost. En wellicht wat gunstigere leningen. Dit geeft Poetin op zijn beurt een stoeltje op de eerste rij in Europa. De Russische laars in Europa is de prijs die de EU betaalt voor haar accountantsmentaliteit jegens Griekenland. Of er nu wel of niet een
#grexit plaats vindt, Poetin in Zuid-Europa is een naargeestig idee. Met genoeg pressiemiddelen voorhanden: Griekenland kan bijvoorbeeld vrij makkelijk de rol van Lampedusa overnemen als doorvoerhaven voor
vluchtelingen. Als Griekenland inderdaad de bond met Rusland innig versterkt, heeft de EU deze slag verloren. Net als die in de Oekraïne. En
Italië staat inmiddels op het punt een nog veel groter probleem te worden dan Griekenland. Lekker bezig, losers in Brussel. De megalomane fantasieën van een Europese Federatie worden ruw verstoord door de realpolitik van de echte grootmachten. En visieloos wanbeleid zonder spierballen.
