Hier volgt nu een stuitend verhaal over een betrapte drankrijder. Een onbeschaamde alcomobilist. Iemand die na een avondje in de plaatselijke kroeg plaatsneemt in zijn
moordmobiel auto, maar de mogelijke consequenties liever niet aanvaardt. Michiel Nijhuis is de naam. Hij kreeg een proces-verbaal aan de broek voor rijden onder invloed na een knotsgezellig cafébezoek. Zeven glazen ijskoud pils (lolwut?) achter de kiezen dus van een jammerlijke vergissing kan in de zaak geen sprake zijn. De rechtbank toonde dan ook nul medelijden en veroordeelde de 32-jarige vrachtwagenchauffeur tot het roemruchte alcoholslotprogramma. Het slachtoffer verloor daardoor baan en inkomen, want een alcoholslot past blijkbaar niet in een truck. Boehoe huilie huilie, een hoop
gejammer en een optimistisch geschatte schade van tienduizend euro.
"De kosten voor het slot zelf, de analyse van de tussentijdse testen en ook de kosten voor mijn advocaat. (
) Ik heb tweeënhalf jaar niet kunnen werken en zit nu zeker nog voor drie jaar in de schuldsanering. Al met al kost het me zes jaar van mijn leven." Groei een beetje ballen hé. Zeker een beroepschauffeur die 'honderd procent afhankelijk' is van zijn rijbewijs zou te allen tijde met nul promille alcohol in het bloed moeten rondrijden. Michiel denkt echter dat de Nederlandse wetgeving niet voor hem geldt en eist volledige compensatie van de schade door de Nederlandse overheid "omdat hij dubbel is gestraft." LOL. Nee, eigen schuld, dikke bult. Een auto is in potentie een
dodelijk wapen als de bestuurder ervan dubbel ziet. Dus stop onmiddellijk over dubbele straf. Zes jaar is nog niks in vergelijking met het mogelijke leed.
