Vrijheid van meningsuiting heeft weer eens een steen door de ruit gekregen. In het Utrechtse Lombok zijn aan de Laurens Reaalstraat
de ruit ingesmeten van iemand die Charlie Hebdo-posters achter zijn raam had geplakt. Met de
L'Amour-cartoon, een oproep tot verzoening en liefde. Uit de NRC, nota bene. Daar kun je het mee oneens zijn, maar dan ben je een harteloze klootzak. Je kunt dat meningsverschil vervolgens uiten door in discussie te gaan, of, als je een laffe testikel met religieuze kortsluiting hebt op de plek waar je hersens horen te zitten, je smijt een raam in. Benieuwd wat de fatsoenlijke But Brigade, Maar Militie en Echter Elite doet om stenen door ruiten met liefdesposters te nuanceren. Negeren lijkt ons de beste remedie om niet geconfronteerd te worden met dit zieke gedrag. Ziek gedrag dat trending is, want stenen door ruiten zijn schering en inslag. PVV-posters in
Zeeland? Steen door je ruit. PVV-posters in Etten-Leur? Elke dag
twee stenen door je ruit. Ook als er een
camerateam aanwezig is. En waar stenen te barbaars zijn, is het
bekladden van huizen van PVV'en natuurlijk de beschaafde manier om je ongenoegen te uiten. Vragen ze natuurlijk allemaal zelf om, die posterplakkerts en mensen met een afwijkende politieke mening. Moeten ze maar geen moslims beledigen met cartoons uit de NRC of fatsoenlijke mensen kwetsen met PVV-plakplaatjes. Eigen schuld, dikke steen door je ruit. Eigenlijk wordt het tijd dat er baksteentoeslag en stoeptegelsubsidie komt. Want je eigen stenen regelen om door PVV en Charlie Hebdo-ruiten te smijten is natuurlijk guurrechts en mensonwaardig kapitalisme jegens antifascistische dreadlocksocialisten dan wel racistische islamofobie jegens booslims die hun eigen stenen niet kunnen betalen. In een sociaal, multicultureel en fatsoenlijk land betaalt de overheid de stenen die je door de ruiten van andersdenkenden wilt smijten.
