Op de Windesheim Hogeschool voor Journalistiek was een debat over Charlie Hebbo. Goed zo. De affiche bevatte een aankondiging en de cover van Charlie Hebdo. Logisch, dat is het nieuws. Hoofdmeester van de journalistieke opleiding Bas Mesters, ex-NRC en ex-NOS én vorige maand zelf nog
#JeSuisCharlie, liet de poster verwijderen uit respect voor moslimstudenten. Facepalm.
Censuur, roept de Telegraaf.
Gütmensch, impliceert Martin Bosma. Oerstom, zeggen wij. Het is alsof je een debat organiseert over de NS, maar uit respect niet over vertragingen praat. Journalistiek draait niet om respect, maar om nieuwswaarde. Echter, de journo-kleuterschool van Windesheim vindt dat respect leidend moet zijn. Windesheim-journo's kunnen niet vrijuit schrijven over islam, uit respect voor moslims. Ze kunnen niet vrijuit schrijven over Jezus, uit respect voor christenen. Ze kunnen niet vrijuit schrijven over liquidaties in de Amsterdamse onderwereld, uit respect voor criminelen. Ze kunnen niet vrijuit schrijven over corruptie, uit respect voor de VVD. Windesheim-studenten leren dat ze constant rekening moeten houden met de kwetsgevoelens van de onderwerpen waar ze over journaliseren. Bas Mesters en Windesheim leiden respectueel beperkte journalisten op, waar geen enkel medium iets aan heeft. En nee, niemand is verplicht om moslims -of wie dan ook- te kwetsen, ook journalisten niet. Maar als je een debat over vrijheid van meningsuiting en Charlie Hebdo organiseert, en vervolgens de poster verwijderd uit respect, heb je een hele hoop dingen niet begrepen. Waaronder journalistiek. En dat is oerstom, voor een journalistenopleiding.
