Opluchting alom schalde afgelopen week over de velden van de internationale oliehandel. Oliehandelaren die long zaten zagen de verliezen verder en verder oplopen, iedereen werd gedwongen te verkopen omdat vanuit risico management grenen werden overschreden. Tot dat de markt opeens stabiliseerde iets boven 50 dollar pet vat. De achterliggende reden, zowel crash als ogenschijnlijke stabilisatie, blijven voer voor speculatie. Zelfs de gewaarde
prof. Pinto haalt Saudi-Arabië, het land met de laagste productiekosten, aan als meesterbrein achter deze ontwikkeling. Verdere daling van de olieprijs is waarschijnlijk op basis van economie, olieproductie en verwachtingen van handelaren. Maar stel nu dat de olieprijs niet verder daalt, wat dat? Natuurlijk komen bedrijvend die hedges hebben uitgevoerd op de prijs van olie in de knel. KLM kan de
prijsdaling niet doorrekenen aan haar klanten en verschillende handelaren bij energiebedrijven moeten zware verliezen nemen. Maar de groep die zich het meest achter de oren moet te krabben die hoor je niet. De helft van de argumenten, en de volledige subsidie, van boomknuffelaars en andere duurzame-energie-gekkies, drijft op hoge marktprijzen van energiebrandstoffen. De marktprijzen nu zijn de laagste in 5 jaar voor olie, 6 jaar voor gas en 11 jaar voor
elektriciteit. Tegen welke hoge prijzen gaat een windmolen ons beschermen? Nut en noodzaak verdampen harder dan de kans op sneeuw deze winter. De crash van de olieprijs voorkomt horizonvervuiling in Nederland.
