Geenstijl

Anti-islam en antisemitisme worden door velen in een adem genoemd, ook door politici en beleidsmakers. Terwijl het gaat om geheel verschillende zaken. Bij anti-islam gaat het om verzet tegen of afwijzing van de islam-religie. Bij antisemitisme gaat het ook om ‘anti’, maar dan anti het Joodse volk en niet het Jodendom. Goed en helder onderscheid maken tussen deze twee is van eminent belang. De keten voor een effectieve aanpak (voor welk probleem dan ook) zijn de drie stappen van onderkennen/benoemen; juist diagnosticeren en dan behandelen. Dit vereist de juiste benaming en heldere definiëring. Anders wordt het longontsteking behandelen alsof het falende nierfunctie betreft. Bij klachten van Joods Nederland die steeds vaker lastig worden gevallen is het wel politiek-correct om gelijk te wijzen op anti-islam, maar dat staat in de weg van het goed doorgronden van het antisemitisme en dientengevolge ook de vereiste specifieke aanpak. Het is hetzelfde probleem als bij het door elkaar hutsen van biologisch racisme, waar zwarten last van kunnen hebben en cultureel racisme waar ‘anders culturelen’ last van kunnen hebben. ‘What’s in a name’ is een populaire uitspraak van Shakespeare, maar soms, zoals in deze materie, is het wel kardinaal het beestje nauwkeurig bij de naam te noemen.