Was het klimaat maar Zwarte Piet, dan kreeg het de ophef die het verdiende. Momenteel zijn politici in Lima, Peru bezig met het oplossen van de klimaatveranderingen. Haha. Politici. Die iets oplossen. Natuurlijk niet. Als het lot van de wereld echt in handen van politici en diplomaten ligt, zijn we hopeloos verloren. Het idee is dat in Lima wordt afgesproken wat eind 2015 in Parijs daadwerkelijk wordt ondertekend: alle landen gaan een plan bedenken om de komende jaren de
uitstoot van industriële scheten aan banden te leggen. Maar uiteraard is er ruzie.
Arme landen vinden het oneerlijk dat rijke landen ongelimiteerd het klimaat konden verraggen, en dat zij nu ineens zuinig moeten doen nu ze zelf aan de beurt zijn om de aarde te verkloten. Waarbij China het opneemt voor de arme landen. Hilarisch. China is de grootste economie ter wereld. En nu hebben China en de VS dus
ruzie over details van de instructies voor het opstellen van het akkoord op basis waarvan iedereen zijn uiteindelijke klimaatplannetjes moet presenteren die definitief de wereld moeten redden van milieuvervuiling. Zoals we al zeiden. Als het lot van de wereld echt in handen van politici en diplomaten ligt, zijn we als mensheid hopeloos verloren. Alsof klimaatveranderingen zich aan de kloof van arm en rijk houden. Alsof klimaatveranderingen zich iets aantrekken van politieke belangen. Alsof klimaatveranderingen landen die veel vervuilen harder aanpakken dan landen die weinig vervuilen. Nee. Superoneerlijk, dat rijke landen eeuwenlang voorop liepen in het fistfucken van het milieu en dat arme landen dat nu niet meer mogen. Awww, zielig, echt. Maar zullen we het daar later over hebben? Het klimaat heeft geen geduld, namelijk. En we gokken dat politici niet verder komen dan: '
meer subsidie naar windmolens'. Kortom, het is wachten tot de wetenschap met radicale oplossingen komt voor fossiele brandstof, energie en overige klimaatperikelen. Want klimaatakkoorden gaan de wereld niet redden.
