In 1990 werd Pim Fortuyn bijzonder hoogleraar, parttime dus en daarom ook wel 'buitengewoon hoogleraar' genoemd. Een 'gewoon hoogleraar' heeft een fulltime betrekking, dat is ook het enig verschil tussen de twee. Pim was zeer trots op deze aanstelling. De Telegraaf citeerde Fortuyn destijds als volgt:
Er zijn nog maar heel weinig titels waar de status vanaf straalt. Eigenlijk kan alleen de professor zich in algemeen opzien verheugen... Wie, kortom, hoogleraar is, heeft zijn kundigheden bewezen. Daarom geldt de titel ook levenslang. Capaciteiten verliest men niet. In 1995 besloot het Curatorium (
*) van de Erasmus Universiteit om Professor Pims aanstelling niet te verlengen. Men vond dat zijn beweringen in zijn boeken wetenschappelijk onvoldoende waren onderbouwd. Gewoon hoogleraar Ewald Engelen publiceerde onlangs een boek,
De schaduwelite, een aanval op het establishment, zonder enige wetenschappelijke onderbouwing. Ewald Engelen ging nog verder dan Fortuyn. Hij voegde onder druk van zijn uitgever een lijst namen toe die in de crisis leugens verspreidden, toezichthouders intimideerden, burgers chanteerden en de wetenschap corrumpeerden. Deze lijst bleek een gimmick te zijn en is er in de tweede druk uitgehaald. Pims aanstelling werd niet verlengd, maar voor Ewald Engelen is een spijtbetuiging voldoende. Bizar. Gelijke monniken gelijke kappen zou beter zijn geweest.
