Mag voortaan omdat samengestelde woorden toegestaan zijn en Nederland er drie heeft: Theo Klopstra, Gerja Warners + anonieme dochter. Het drietal is niet joods. Er volgt gelijk een disclaimer aan The Times of Israel (
bron): "I must tell you that we are not some kind of reborn Christians with some strange affection for your country". Dan weet u dat. Op zich is deze disclaimer een verstandige omdat een significant deel van de Nederlandse niet-joodse joden/Israel sympathisanten zich inderdaad tot een zionistisch gekant
kerkgenootschap rekent. De actie is zowel opmerkelijk als dapper en juist die notie baart zorgen. Waarom zijn er zo weinig mensen die op deze manier openlijk hun sympathie en steun tonen voor de loodse jandgenoten? Wellicht omdat
40% van de Europese Joden hun identiteit verbergt uit angst voor intimidatie en geweld? Het lijkt een tragiek die het joodse volk vanaf hun eerste gemeenschappen in diaspora (buiten het oude Israel) achtervolgt: zij raken verdrongen in de sociologische dynamiek van hun gastland en verworden tot een bedreigde soort. Die moderne dynamiek is eenvoudig: een postmodern en ruggengraatloos volk importeert een standvastig en antisemitisch volk uit Lichtgetintië en joden zijn de lul. De cijfers zijn schrikbarend. Grofweg de
helft van alle islamitische jongeren in de Benelux zijn antisemitisch. De misselijke
verdraaiing van feiten tijdens gewapende conflicten waarbij Israel betrokken is, is inmiddels Nederlands cultuurgoed geworden en cultiveert jodenhaat. Het is dan ook geen toeval dat 38% van de Nederlanders van mening is dat Israel een "war of extermination" tegen de Palestijnen voert en dat 41% gezien Israel's beleid begrijpt waarom mensen Joden niet mogen (
PDF p.57). In dit klimaat is het dragen van een Davidster een elegante en non-invasieve manier van het betuigen van steun aan de joodse medemens. Petje af voor Theo, Gerja en dochter. Principes boven angst.
