Geenstijl

Gemeenten mogen na oud en nieuw met bijna driekwart van het geld, zonder ervaring, de AWBZ gaan invullen. Eerder kregen ze al de bijstandsverlening cadeau. Het wordt steeds belangrijker dat gemeentes goed met heel veel geld kunnen omgaan. Wat hotemetoten uit Haarlem hadden een aannemer een douceurtje van drie ton gegeven. Door een stuk bestrating als onderdeel van de bouwput te zien, in plaats van in te zetten op de maximaal haalbare precariobelasting. Voor dit kleine akkefietje wisten de oude bokken niet hoe snel ze moesten aftreden. Een schril contrast met de vorige ronde, waar dezelfde heren onnavolgbaar bleven zitten. Vreemd aangezien het wachtgeld reeds in het verschiet lag met de jaarrekening over 2012. Onder de streep een verschil van 44 miljoen euro tussen de gemelde winst en werkelijk verlies. Gewoon € 282 per Haarlemmer. Sinds 1996 geeft registeraccountant Leo Verhoef aan dat alle gemeentes en provincies creatief boekhouden.

Verassend is hoe simpel deze ellende al uit het jaarverslag zelf te halen is. U leest het goed. De financiële verslaglegging van de meeste gemeentes en provincies aan de burger en controlerende raad, spreekt zichzelf al tegen. Zonder afhankelijk te zijn van eigen waarnemingen of andere bronnen weet je al dat je wordt voorgelogen. Een winst of verliessaldo in een boekjaar, gaat altijd ten gunste of te laste van het eigen vermogen van de betrokken rechtspersoon. Had je aan het begin van een jaar een miljoen euro eigen geld op de gemeentebalans, als je dan een ton verlies draait, verwacht je aan het einde negen ton eigen geld. Het is echter extreem gebruikelijk om met een verzonnen winstsaldo van enkele miljoenen, toch het eigen vermogen te zien halveren. Omvang probleem Deze simpele rekensom gaat in 2012 slechts alle 419 gemeentes de mist in terwijl we door gemeentelijke fusies inmiddels slechts 403 gemeentes hebben. Provincies geven een vergelijkbaar beeld, twaalf uit twaalf gaan de boot in. Leo Verhoef is de klok inmiddels zo lang en zo vaak aan het luiden, dat ik zeker weet dat de beste man de conditie heeft van een atleet en volledig doof is. In Amsterdam is tussen 1998-2012 voor 3,6 miljard meer aan de burger ontrokken dan in het winstsaldo is toegegeven. Iets wat de Rekenkamer Amsterdam halverwege 2006 ruiterlijk toegaf. Uitermate pijnlijk is dat destijds wethouder financiën Lodewijk Asscher de kritiek zelfs onvoldoende begrijpt om er inhoudelijk op te reageren. In Rotterdam is tussen 1998-2006 anderhalf miljard tussen de regels door gespaard. Om in de periode erna gigantische verliezen te verzwijgen. Hoewel de Rekenkamer Rotterdam de visie van Leo inhoudelijk herkent, weigeren alle betrokken dat openlijk te doen. Als reactie op alle geponeerde malversaties schrijft het COR van Rotterdam een brief wie de stukken allemaal gecontroleerd heeft. Wederhoor Door de bank genomen mogen Burgemeesters en Wethouders zelf reageren op een brief gericht aan de raad. Binnen het dualisme is het vreemd dat de bestuurlijke macht zelf mag reageren op een schrijven gericht aan de controlerende & wetgevende macht. Een open podium om het eigen straatje schoon te vegen, in plaats van een verbeterde jaarrekening. In dergelijke reacties wordt het meestal pas echt idioot. Lange overzichten van de mens achter de jaarrekening en daar blijft het bij in bijna alle gevallen. De interne en externe accountant als autoriteitsdrogreden. De accountant is God en maakt geen fouten zoals Deloitte, PWC, KPMG en EY. Bovendien is hier sprake van systeemfalen, zodat zelfs ad populum verkeerd zit. Tuchtrecht iemand? De tuchtrechtspraak onder accountants heeft een hele vreemde rol in deze affaire. Ondanks dat elementaire posten zoals de verandering van eigen vermogen meestal ruimhartig materieel niet klopt met het gerapporteerde winst of verlies saldo worden door de grote vier accountantsbureaus continu goedkeurende verklaringen verstrekt. De gemeente Gorinchem deed een poging Leo zijn registeraccountant titel te ontnemen, maar dat ging zelfs de tuchtrechter iets te ver. Dit geeft een onmogelijke spagaat. Ofwel Leo heeft wel gelijk en ruim vijfduizend accountants verklaringen moeten de open haard in, ofwel Leo heeft geen gelijk en zijn titel mag erin. Het is onmogelijk dat beide onjuist zijn, maar dat is wel hun huidige conclusie. Twee A4-tjes Zeker naar de gemeenteraad zou een jaarverslag een volledige, simpele, kloppende balans en resultaatrekening moeten hebben, op twee A4-tjes die sowieso met elkaar overeenkomen. Zoals ieder normaal bedrijf. Dat het gangbaar is onpopulaire uitgaven of overvloedige belastinginkomsten buiten de winst en verlies rekening om, in de kleine lettertjes alsnog met het eigen vermogen te verrekenen, maakt het nog niet legaal of wenselijk. Gemeenteraden zijn zelfs in grote steden parttime politici die niet in meerderheid een financiële opleiding hebben. De burger in het stemhokje al helemaal niet. Jaarverslagen zijn nu langdradige gedrochten met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis, verstrikt in een interne conflict. Zonder korte duidelijke financiële informatie kunnen geen weloverwogen besluiten gemaakt worden.