Hans Jansen - Allerheiligen 2014
De eerste keer dat de islam in het na-oorlogse Nederland zijn tanden heeft laten zien, was in 1989. Op 3 en 4 maart van dat jaar wordt er in Den Haag door moslims een betoging gehouden tegen de schrijver Salman Rushdie, naar aanleiding van diens roman De Duivelsverzen, waartegen Khomeini op 14 februari van dat jaar een fatwa had uitgevaardigd die inhield dat het geschreven hebben van deze roman een halsmisdaad opleverde. Rushdie werd in deze fatwa door Khomeini ter dood veroordeeld, uiteraard zonder dat er ooit een proces was gevoerd. Nog lang daarna zijn veel Europeanen en Amerikanen blijven denken dat het Arabische woord fatwa 'doodvonnis' betekende, terwijl het woord eigenlijk alleen 'advies' betekent. Maar goed, het advies van een dictator om iemand te vermoorden is de facto wel degelijk als een doodvonnis te beschouwen. Overigens is het ontnuchterend te bedenken dat nagenoeg alle moslims in het Nederland van 1989 het oordeel van de moordzuchtige hoogbejaarde fundamentalistische dictator Khomeini als gewichtig en van groot belang hebben beschouwd. De mythe van het bestaan van een gematigde islam was eigenlijk op 3 maart 1989 al doorgeprikt.
De demonstratie van 3 en 4 maart in Den Haag schokte de Nederlandse publieke opinie op een manier die nu niet meer goed voorstelbaar is. De gematigde (?) moslim Mohammed Rabbae, een van de meest vooraanstaande leden van GroenLinks die in 1994 zelfs lijsttrekker voor GL geweest is, verklaarde dat het boek van Rushdie inderdaad verboden moest worden. Dat verbod is er niet gekomen. Wel blijft Mohammed Rabbae in de naam van de islam tot op de huidige dag de vrijheid van meningsuiting in Nederland bestrijden.
Het parlement debatteert al op 7 maart 1989 over de demonstratie van 3 en 4 maart. De superpolitiekcorrecte commentatoren uit die tijd menen dat in dit parlementaire debat 'de multiculturele samenleving ontmaskerd' wordt.
Indien daarmee bedoeld werd dat de gebeurtenissen en het kamerdebat bewezen hadden dat de islam een voorstander is van monocultuur, te weten de islamitische, dan is deze stelling juist. De bedoeling van de superpolitiekcorrecten was evenwel een andere. Zij waren van oordeel dat de islamitische oproep tot censuur en de islamitische acties ter bestrijding van de vrijheid van meningsuiting goed pasten in het multiculturele Nederland zoals zij dat voor zich zagen, en dat afwijzing van de oproep tot censuur inging tegen de grondbeginselen van de Nederlandse multiculturele maatschappij.
Al in 1989, een kwart eeuw geleden, lagen de kaarten kennelijk al duidelijk op tafel. De discussie over de vrijheid van meningsuiting in de 'multiculturele samenleving' is sindsdien nog niets verder gekomen.
De tweede maal dat de islam in Nederland publiekelijk zijn tanden heeft laten zien, is een stuk grimmiger verlopen. Op 2 november 2004 wordt Theo van Gogh in de Linnaeusstraat in Amsterdam door Mohammed Bouyeri vermoord, tijdens de ochtendspits. Samen met Ayaan Hirsi Ali, die sindsdien Nederland verlaten heeft, had Theo van Gogh de film Submission gemaakt. Submission, 'onderwerping', is de Engelse vertaling van het Arabische woord islam. De film schokt moslims doordat er koranverzen (niets is heiliger in de ogen van moslims) geschilderd staan op het lichaam van een bebloede halfnaakte beeldschone actrice. Bloed is volgens de sharia al even haraam - onrein als vrouwelijke naaktheid. Ayaan, die lid is van de Tweede Kamer, wordt beveiligd en is dus onbereikbaar voor een loezer als Bouyeri, maar Theo van Gogh werd niet beveiligd, en geeft, onvrijwillig, zijn leven in de goot van de Linnaeusstraat.
Over deze moord is het laatste woord nog niet gezegd. De AIVD heeft alle berichten van de Amsterdamse politie over Bouyeris radicalisering in de wind geslagen. Dacht de AIVD het beter te weten dan de plaatselijke politie op grond van geheime informatie die de AIVD uit de kringen rond Bouyeri placht te ontvangen? Is een dubbelagent die Bouyeri coachte, er superieur in geslaagd de AIVD te verschalken door geruststellende berichten aan te leveren over de onder zijn leiding radicaliserende Bouyeri? Heeft de AIVD die bedrieglijke berichten voor waarheid gehouden, en er misschien zelfs voor betaald?
Direct na de moord begon er een in Nederland nog nooit eerder vertoonde campagne: nationale hoogwaardigheidsbekleders deden de ene na de andere poging de islam schoon te wassen. Moslims die overgaan tot agressie tegen ongelovigen, werd van officiële zijde in eindeloze herhaling beweerd, waren individuen die individueel het spoor waren bijster geraakt. De media hebben aan deze campagne onbekommerd meegedaan, en doen dat nog steeds. Het zijn pas de op de sharia en de koran gebaseerde gruwelen van de ISIS/ISIL geweest, die in 2014 overal op de televisie en YouTube te zien zijn, die deze campagne hebben weten te doorkruisen.
De Nederlandse schijn-élite van valse munters boft dat de stem van Theo niet meer klinkt.