Geenstijl

Een brief. In de mail. Van een ons bekende mevrouw die na een ongeval een tijdje arbeidsongeschikt was, haar eigen bedrijfje mede daardoor over de kop zag gaan, vervolgens weer aan het werk wilde én ook werk vond, maar dankzij het UWV nu ineens een boete van 25.000 euro op haar bureau heeft liggen. Omdat ze een stomme én inmiddels afgeschafte regel van het UWV schond, en daarom als fraudeur in de boeken terecht kwam. Kafka in de polder. Zoek uw spirit animal, klamp u goed vast, haal diep adem en duik mee in de blubber van het Nederlandse arbeidsbeleid. We pakken de brief van G. op vanaf het moment dat ze haar nieuwe baan op moest geven, omdat ze te snel na het ongeval weer aan het werk was gegaan en op last van de dokter weer thuis moest gaan zitten tot ik weer aan het werk kon: "Dat deed ik, en met 17 jaar arbeidsverleden kon herstarten via het UWV. Zij zouden ook mijn doorstart begeleiden en ik kon dan ZZP-en en WW-en tegelijk. Stomste. Fout. Ooit. Anderhalf jaar geleden ineens vijf brieven op de mat. Ik was een fraudeur! Een stuk sloerie uit de slobbe! Een idioot! Want mijn uren, die ik had opgegeven bij de Belastingdienst, weken af van de uren bij UWV. Wat nogal logisch is, maar niet volgens UWV."

Het UWV heeft op die manier duizenden ZZP-ers beschuldigd van fraude. Zie bijvoorbeeld hier, daar en hierzo. De regeling is dit jaar aangepast door UWV omdat het inderdaad toch wel een stomme regeling bleek en veel mensen daarom rechtszaken aanspannen. Ondernemers worden nu gekort op basis van omzet, niet op uren. Hallelujah! Het orgaan kan toch intelligent opereren, na eerst duizenden ZZP-ers de verdoemenis in te hebben geholpen. Wachten, werk zoeken, meer wachten Ook ik zou een beslissing ontvangen op dit onderwerp. Die kwam, per brief: het UWV vordert de steun terug met een boete van 100%, en ik was nog steeds een sloerie uit de slobbe. Ondernemend als ik ben een paar mooie bezwaren geschreven. Waarna het wachten begon. En wachten Nog meer wachten. Ondertussen maar een nieuwe baan aangenomen, want een jaar uit de running zijn is niet goed voor de gezondheid van je bedrijf. Soms moet je je verliezen nemen en meteen door. Zelf niks binnen gekregen, maar mijn huidige werkgever ontving afgelopen maand (september) ineens wel een brief van UWV. Loonbeslag, voor ruim 25.000 euro. Ik weer bellen, faxen, mailen en postduiven die kant op doen. Want waar is de reactie op mijn bezwaren? Het UWV reageert stoïcijns: sorry trut, je bezwaar was te laat binnen volgens het poststempel, we kijken er derhalve niet naar, dus doei hè. Mijn bezwaar was al in april verzonden, maar het ligt niet alleen aan postbezorging natuurlijk: ze hebben bij het UWV mijn telefoonnummer, mijn mailadres, weten wat ik voor ontbijt eet en op welke kant ik het liefst slaap. Dus ik de Ombudsman en klachtenafdeling UWV erbij gehaald. Bezwaartrio zonder condoom of spuug. Tsjakka, dacht ik, komt goed nu, maar dat bleek wat opportunistisch. UWV buigt niet met u mee Het UWV boog niet. Geen opheffing van het loonbeslag, zelfs geen betalingsregeling en nee, ook geen time-out om een advocaat te kunnen raadplegen en prepareren. Kortom, loonbeslag was een volkomen legitiem dwangmiddel voor een hardwerkend vrouwtje die midden in haar contractonderhandelingen zit. Vooral bizar was het feit dat het UWV ineens gaat bellen met een willekeurige afdeling van het bedrijf waar ik werk, waar een paar studenten achter een frontdesk staan, en daar even een heel verhaal op gaan hangen over mijn loonbeslag, en dat mijn werkgever moet opschieten met het inhouden van mijn loon en het overmaken daarvan aan het UWV. Daar gaat mijn privacy, en bovendien is dit een pressiemiddel van de naarste soort. Baas niet blij, want ik zit aan het einde van een tweede contractperiode en moet dus vast in dienst. Dat wil hij ook, maar niet met een loonbeslag. Dat vind hij niet motiverend voor mij, dus hij belde UWV dat hij het belachelijk vond en eiste dat dit rechtgezet wordt. Korte lijntjes, geen gehoor UWV tegen werkgever: "Sja. Jammer joh." Ombudsman Schellekens hult zich in schaamte en 'weet het ff ook niet meer'. De klachtenafdeling UWV waar een klacht over het handelen van UWV in behandeling is, zegt: "Och arme, wat een ellende. Je hebt zo gelijk, dit kan gewoon niet. Maar eh, wij lopen ook tegen dichte deuren op. Wij zitten in Almere en die invorderingslui in Utrecht. Hebben last van beroepsdeformatie en zijn niet voor rede vatbaar. Supersorry!" Afdeling invorderen bellen dan maar? Zinloos. Ook de heer Muntslag (lol) aldaar zegt: "Jammer joh." TL;DR: Ik ben over anderhalve maand werkeloos, dankzij een UWV dat mij ten onrechte van fraude beticht op basis van een regel die ze zélf al aangepast hadden omdat hij snoeihard faalde. Ik heb daar bovenop ineens een schuld van dik 25.000 euro, dankzij het UWV. Met als bonus een loonbeslag, ook dankzij het UWV. De ironie is, dat ik daardoor straks bij hen moet aankloppen. Ik dacht dat UWV wilde dat je aan het werk bleef? Niet dus. Overigens weiger ik de WW in te gaan. Ik wil nooit meer iets met deze toko van doen hebben. Nooit. Al sterf ik half af en moet ik zonder ledematen door het leven. UWV is een vagevuur waar ik me nooit meer aan ga branden. Strijd tegen faalbeleid De bijstandsmilitair van vorige week jullie frontpage prijkt is niet alleen. UWV is echt een bizarre toko die boven de wet staat. Ik moet naar de rechtbank om mijn gelijk te halen, maar dat betekent nog maanden wachten om het op de rol te krijgen en veel geld kwijt zijn aan een advocaat. Geld wat ik straks zonder baan niet meer heb. Maar goed. Het is weer om te janken zo mooi.