War On Obesitas II: pak vetzakken hard aan
Vorige week ontstond ophef onder de gemeenschap van dikke mensen met morbide obesitas. GeenStijl heeft haar pijlen gericht op de caloriezombies met haar War On Obesitas en dat werd niet in dank afgenomen. We konden niet alles verstaan, omdat ze hun mond vol hadden met taart, chips en frikadellen, maar een hoop vetzakken waren boos dat we er op wezen dat ze vetzakken zijn. En dat het een schande is om een vetzak te zijn. Onnodig en een schande. Een schande voor jezelf, een schande voor je omgeving en een schande voor je land. Daarom strijden wij de goede strijd: de strijd tegen ongedisciplineerde, luie veelvraten die maar niet snappen dat meer calorieën naar binnen werken dan je er af traint geen ziekte is, maar ranzige zelfmoord. Gelukkig zijn er ook Nederlanders met overgewicht die het wel begrijpen. Kijk deze delegatie dikkerdjes uit Dordrecht eens letterlijk knokken tegen de kilo's. Fantastisch! Afvallen is afzien, vereist discipline en doorzettingsvermogen. Jullie zijn de War On Obesitas aan het winnen, dames! Zo zien we dat graag. Nu de rest nog. Een fit land is een welvarend land.
Poezelige aanpak
Het moet maar eens gedaan zijn met de poezelige aanpak. Net als Jihadi's moeten mensen met obesitas niet langer op softe wijze worden aangepakt. Hop, afstraffen, die welvaartsslaven. Er is niks wat medelijden voor mensen met overgewicht zou kunnen rechtvaardigen. Deze mensen zijn lui en met luiheid hoef je geen medelijden te hebben. Net als een alcohol- of heroïneverslaving zou een calorieverslaving een aandoening moeten zijn die het rechtvaardigt dat je omgeving woest op je wordt. "Kijk hoe moddervet je bent, blijf van die kroket af, sukkel!" zou een zin moeten zijn die begrip oproept in plaats van verontwaardiging. Keihard aanpakken, dat overgewicht.
Trots op je diabetes
Tegenwoordig is er een hele beweging onder vetkleppen die je zou kunnen samenvatten met de zin "proud of my curves". Jup, niks mis met gezonde rondingen op een vrouwenlichaam. Een pondje meer is prima. Maar dicht geslibte aderen zijn niks om trots op te zijn. Als je ernstig overgewicht hebt of daarnaar toe op weg bent, is trots zijn op je rondingen net zo gestoord als een roker die trots is op zijn asfaltlongen. Net zo debiel als een junk die trots is op zijn rottende aderen aan de binnenkant van zijn arm. Hoe kun je trots zijn op de afgrijselijke mishandeling die je jezelf aandoet? Ben je stom of zo?
Pesten
Ooit schreven we een stuk waarin we begrip fingeerden voor het pesten van dikke kinderen. Een hyperbolisch topic waarin iets absurds werd voorgesteld -het pesten van dikke kinderen- om een punt duidelijk te maken, namelijk dat het ridicuul is dat we kinderen met obesitas hebben. Natuurlijk willen we niet dat kinderen gepest worden omdat ze dik zijn, dat is slechts een stijlfiguur om aandacht te trekken voor het daadwerkelijke probleem: dat we überhaupt een tsunami aan kinderen hebben met overgewicht. Belachelijk! Laat die kinderen rennen en prop ze niet vol met vet/suiker-combo's.
Arrestatie ouders
In juni schreven we over de ouders die gearresteerd waren omdat hun kind morbide overgewicht had. Terecht. In tegenstelling tot kinderen kunnen ouders er namelijk wel wat aan doen. Schop je kind naar buiten, zet hem op een (team)sport, ga samen zwemmen of fietsen, en hou zijn intake van calorieën goed in de gaten. Groenten vreten is bovendien goedkoper dan vette smack. Daarover in een latere editie van de War On Obesitas meer. Pak ouders van kinderen met overgewicht keihard aan. Waar hebben we anders die KGB-welzijnswerkers van het consultatiebureau voor, die alles noteren wat wij onze kinderen aandoen? Ouders met kinderen met overgewicht dienen daar keihard voor gestraft te worden.
Kosten
Obesitas kost teveel. Mensen met overgewicht zijn slechter voor het milieu en niet alleen door de uitstoot van meer lichaamsgassen. Ze laten ook een grotere ecologische voetdruk achter, met al dat gore spul dat ze naar binnen werken. Overgewicht kost ook teveel van je lichaam. Je hebt meer gezondheidsklachten en je gaat eerder dood. En niet alleen omdat je niet kan wegrennen wanneer ISIS met de nekmessen komt aanrennen. Met discipline en doorzettingsvermogen kom je er vanaf en heb je leven dat veel meer voldoening oplevert. Dus hop, smerige vetklep, leg die chipszak neer en begin met rennen. RENNEN! Voor je leven.
War On Obesitas is een initiatief van Stijlloze Lifecoaching met het oog op duurzaamheid van mens en milieu. Voorgaande edities: Episode 1.