Geenstijl

Inzending in de stijlloze mailbox. Zonder verdere introductie omdat het verhaal voor zich spreekt, bij dezen: Terwijl alleenstaande moeders 2000 euro of nog meer gratis geld naar binnen harken en er vorig jaar nog miljoenen werden overgemaakt naar MOE-landers, worden mensen die er bewust voor kiezen zelfredzaam te zijn keihard afgestraft. Zo heb ik helaas moeten ondervinden. Na een tijd ambtenaar te zijn geweest voor de Nederlandse staat (het soort dat door de modder kruipt en door de bossen rent) ben ik (onvrijwillig) met eervol ontslag gegaan. In de tijd dat ik mijn land diende heb ik een aardig zakcentje opgespaard die ik zou gebruiken om de periode dat ik werkloos zou zijn te kunnen overbruggen. Een uitkering aanvragen was ook een optie geweest, maar ik ben blijkbaar één van die sukkels die nog principes heeft en zo min mogelijk gebruik wilt maken van het gratis geld dat door de belastingbetaler opgehoest moet worden. Maar toen...

Toen mijn spaargeld op begon te raken en ik nog steeds geen vaste baan had – inmiddels had ik wel werk als oproepkracht op basis van een 0-urencontract – moest ik dan toch maar die uitkering aanvragen omdat ik anders gewoonweg niet rond zou komen. Voor die tijd had ik zelf al actief gesolliciteerd naar werk wat mij dus dat werk als oproepkracht heeft opgeleverd. So far so good en je zou denken dat het UWV je kudo’s zou geven voor mijn pogingen zo lang mogelijk zelfredzaam te blijven, daarmee zo lang mogelijk het aanvragen van een uitkering uit te stellen en daarmee de belastingbetaler geld te besparen. Helaas bleek het tegenovergestelde waar. Binnen een week na mijn WW-aanvraag kreeg ik een brief dat ik ‘niet aan de voorwaarden had voldaan’ die hoorden bij het krijgen van een WW-uitkering. Te weten: het binnen een week inschrijven bij het UWV en het aanvragen van een WW-uitkering na mijn ontslag. Brief deel 1, brief deel 2. Strekking: omdat ik op eigen initiatief naar werk heb gezocht en mijn zuurverdiende centen heb gebruikt om zelfvoorzienend te zijn, word ik 10% gekort op mijn uitkering. Om mij daarnaast nog een extra schop in mijn ballen te verkopen kreeg ik vandaag nog een brief waarin staat dat per eind oktober mijn WW-uitkering alweer helemaal stopt. In feite heb ik dus maar één maand WW-uitkering gekregen. Sollicitaties die ik de deur uit heb gedaan in de periode vóór mijn aanvraag voor een WW-uitkering worden niet meegeteld in mijn sollicitatieactiviteiten in de werkmap van het UWV. In feite had ik dus al die maanden op mijn luie reet kunnen zitten en niks hoeven doen. So much thanks for my service. Vrijwilligerswerk? MAG NIET! Omdat ik iemand ben die er een hekel aan stilzitten heeft, doe ik vrijwilligerswerk in de stad waar ik woon. Maar guess what: als ik dat doe word ik gekort op mijn uitkering. Hetzelfde geldt voor het werk wat ik als oproepkracht doe op basis van mijn 0-urencontract. Het gevolg is dat ik daardoor het risico loop gekort te worden op mijn uitkering, terwijl degene die helemaal niets doet het volle pond ontvangt. Het is om moedeloos van te worden. Ik hou van werken. Ik hou er niet van om niks te doen. En tóch word ik gedwongen om niks te doen, omdat werken mij nou eenmaal geld kost in plaats van dat het me geld oplevert. Ik kan niet snappen wat de logica is van zulke regels. In feite wordt degene die meteen na ontslag gratis geld wil beloond, en degene die zelfredzaam probeert te zijn wordt afgestraft. Uiteraard kom ik hier niet alleen om te klagen, maar ook om oplossingen voor dit probleem aan te dragen. Ik zou zeggen, meneer Asscher: neem dit advies ter harte. 1. Zorg ervoor dat je na je ontslag het x-aantal maanden dat je recht op een WW-uitkering als een soort van strippenkaart opmaakt, zodat het WW-recht niet slechts de eerste maanden direct na je ontslag geldt. Nu word ik gedwongen om gelijk een uitkering op te vragen, anders dreigt een korting op mijn uitkering. 2. Zorg ervoor dat op eigen initiatief naar werk zoeken wordt beloond, dus dat sollicitatiepogingen van vóór de aanvraag van een uitkering ook meegeteld kunnen worden. 3. Zorg dat (vrijwilligers-) werk loont! De voordelen van mijn advies: 1. De mensen die nog wel principes hebben en niet van een uitkering afhankelijk willen zijn worden zo beloond om zich zo lang mogelijk te onthouden van het ontvangen van een uitkering. Dit kan de belastingbetaler bakken met geld schelen. 2. Door werkzoekenden te bemoedigen buiten het UWV om naar werk te zoeken, zorg je allereerst voor meer zelfredzaamheid van de betrokkenen en ontlast je tegelijk een heel ambtenarenapparaat. 3. Moet ik het voordeel van punt drie nog uitleggen? Met de situatie waar ik nu in zit krijg ik het idee dat onze overheid helemaal geen zin heeft in mensen die hun handen uit de mouwen willen steken, want mijn inzet wordt alleen maar afgestraft. Intussen zit ik met de gebakken peren. Ik loop per maand 100 euro mis. 100 euro die ik nu heel hard kan gebruiken omdat ik zo dom ben geweest om principes te hebben en mijn spaargeld te gebruiken om mijn werkloze periode mee te bekostigen. Intussen zijn er genoeg mensen in mijn wijk die al jaren een uitkering ontvangen en overduidelijk hun tijd alleen maar besteden met bankhangen en bierdrinken. Als ik dan zie dat hun gedrag wordt beloond en het mijne wordt afgestraft, dan zakt me de moed behoorlijk in de schoenen. Het is dat ik principes heb en aan het werk wil, anders had ik het wel geweten. [Naam bij redactie bekend]