Taalspelletjes over de Religie van de Wreden

Het woord fundamentalisme heeft ook broertjes. Zij heten extremistisch en radicaal. Als in Extremisten hakken hoofden af of Geradicaliseerde jongeren vertrekken naar Syrië. Deze woorden vervullen allemaal dezelfde functie. Ze maken het voor politiek en media mogelijk om over gewelddadige moslims te praten zonder ze gewelddadige moslims te noemen. Een belangrijke taak, want als zou blijken dat de islam toch iets anders is dan vredig waterpijp roken in een lange jurk, dan zakken onze multiculturele knuffelidealen meteen in elkaar.
Het voorrecht om met taalspelletjes beschermd te worden tegen kritiek, is over het algemeen wel voorbehouden aan de islam. Zo heb ik nog nooit iemand horen beweren dat de Holocaust gepleegd is door nazi-fundamentalisten. Nee, dat waren natuurlijk gewoon nazis. Maar als moslims genocide plegen, dan zijn dat niet gewoon moslims. Dan zijn het extremisten die niets met de islam te maken hebben. Maar hebben de politici niet gewoon gelijk? Misschien is niet de islam het probleem, maar fundamentalisme, in welke vorm dan ook. Iedere ideologie waar je te fanatiek in wordt kan toch tot geweld leiden?
Laten we dat even uitzoeken in een gedachtenexperiment. Stel, ik vertel je dat ik een fundamentalist ben en verder vertel ik je niks. Wat weet je dan over mijn opvattingen? Precies helemaal niets. Je weet niet of ik in God geloof. Je weet niet of ik voor of tegen het homohuwelijk ben, of ik de Islamitische Staat steun of wat ik vind van Zwarte Piet. Feitelijk betekent fundamentalisme niks meer dan het zeer consequent doorvoeren van de uitgangspunten van een bepaalde ideologie. Een fundamentalist is dus zo goed als de ideologie die hij aanhangt.
Laten we dit illustreren met een voorbeeld. Ik stel aan u voor: Jaïnisten. Dit zijn aanhangers van een Indiase religie die alle vormen van geweld tegen levende wezens afzweert. Jaïnisten kunnen ontzettend fundamentalistisch zijn. De fanatieksten onder hen lopen constant met voorover gebogen hoofd, om te voorkomen dat ze op insecten stappen. Ook drinken ze vaak door zeefjes, zodat ze geen genocide plegen op onschuldige microben. Uiteraard zijn ze allemaal veganistisch en vaak eten ze zelfs wortels niet, om de oorspronkelijke eigenaar van die wortel, een plant, niet te belemmeren in zijn verdere ontwikkeling. Ook dit zijn fundamentalisten. Toch zouden de meeste mensen er geen seconde minder om slapen als hun buurman een Jaïnistische fundamentalist zou zijn. Jaïnisme is namelijk een échte religie van vrede.
Fundamentalisme zonder geweld kan dus wel! Het kan alleen niet in de islam. Maar leg dat maar eens uit aan de wegkijkpolitici. Die blijven zich verschuilen achter hun woordspelletjes om iedere islamkritiek onmogelijk te maken. Vraag je eens af wat er voor nodig zou zijn om mensen als Obama of Cameron ervan te overtuigen dat de islam misschien toch niet helemaal koosjer is. Als een moslimbeul in zijn rechter hand een Koran heeft en in zijn linker hand een mes, en vervolgens roept in de naam van Allah hak ik je ongelovige kokosnoot eraf, is dat kennelijk nog geen overtuigend bewijs. Ze hebben meer bewijs nodig!
Het feit dat de IS-strijders letterlijk doen wat in de Koran staat en zichzelf zonder uitzondering moslim noemen, brengt de heren ook niet op andere gedachten. Ze hebben nog meer bewijs nodig!
Onderzoeken misschien? Een enquête (pdf) onder 9.000 Europese moslims die laat zien dat een groot gedeelte van hen vijandig is tegenover het Westen, Joden en homoseksuelen, dat zal de wegkijkers wel overtuigen! Helaas. Ze hebben nog meer bewijs nodig!
Maar wat voor bewijs dan? Iedere denkbare misdaad in naam van Allah is al lang gepleegd. Als zelfs dit nog geen voldoende bewijzen zijn, wat dan wel? Wat zou een moslim kunnen doen of zeggen om de politiek ervan te overtuigen dat geloof in de islam geweld kan veroorzaken? Ik kan werkelijk niks meer bedenken. En ik ben bang dat dat precies de bedoeling is.
Was getekend,
K. Regenjas